Jeanne (34) kreeg een dag na de slechte NIPT-uitslag een miskraam: ‘De natuur greep in’

De NIPT

“Hoe graag ik ook een kind wilde, toen ik anderhalf jaar geleden de positieve zwangerschapstest in mijn handen hield, kon ik niet echt blij zijn. Vast door de schrik, dacht ik. Of door de hormonen. Maar het gevoel hield aan, en met lood in mijn schoenen ging ik met tien weken samen met mijn vriend Jeroen naar de eerste echo. Stomverbaasd was ik, toen ik een hartje zag kloppen; al die tijd wist ik zeker dat er iets niet in de haak was. Toen de verloskundige de NIP-test aanbood, twijfelde ik geen seconde. Ik kon elk bewijs dat ons kind gezond was, hard gebruiken.

Een kleine twee weken na het bloedonderzoek kwam de uitslag: niet goed. Er was een zogenaamde ‘nevenbevinding’ gedaan; een afwijking op chromosoom 5. We moesten door naar het ziekenhuis voor vervolgonderzoeken. Zie je wel, dacht ik, ik wíst het. Tegelijkertijd voelde ik me schuldig. Straks had ik dit veroorzaakt met mijn negatieve gedachten. Klinkklare onzin natuurlijk, maar mijn emoties schoten alle kanten op. ‘Het is maar een kans’, sprak mijn vriend bemoedigend, maar ik deed de dagen erna geen oog meer dicht. Hoe moesten we nu verder?

Opluchting

De dag na de uitslag, begon ik spontaan te vloeien. Het hartje van ons kindje klopte niet meer, constateerde de verloskundige, bij wie ik ondanks mijn doorverwijzing naar het ziekenhuis goddank meteen terecht kon. Gezien mijn bloeding was de uitdrijving van het vruchtje al begonnen, zei ze. Naast groot verdriet, voelde ik grotendeels opluchting. Al was de miskraam heel naar; ik had een dag lang vreselijke krampen en vloeide enorm.

Momenteel probeer ik opnieuw zwanger te raken. Het duurde even voor ik me over mijn angst durfde heen te zetten, maar onze kinderwens is zo groot; we wagen het er toch op.”

Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >