Op vakantie met kinderen; kom je dan ooit echt tot rust? We vroegen het jullie en de meningen zijn verdeeld.
Ina: ‘Het is absoluut anders dan voorheen en we hebben geen dagen waarop we zelf niets hoeven (met kinderen moet je op z’n minst goed opletten), maar ik vind het nog steeds ontspannen. Geen wekker, lekker aanprutsen, plezier, niks moeten en alle tijd met mijn gezin.’
Conchita: ‘De eerste week is even schakelen voor ons allemaal, maar daarna hebben we draai gevonden en krijgen we juist energie van de drukte.’
Tanja: ‘Soms wel, maar soms hebben die twee kids van mij alleen maar ruzie en dan ben ik dus de scheidsrechter. Andere keren gaat het fantastisch en kan ik lekker lezen in mijn boek.’
Frouwkje: ‘Met een vijfjarige en een baby van zes maanden is het juist een tandje bij. Heb na de vakantie nog een vakantie nog om zelf bij te komen.’
Denice: ‘Hebben wij, moeders, ooit vakantie dan?’
Ragna: ‘Als ik hier zo rondkijk op de camping denk ik dat sommige ouders – als ze terug zijn van hun gezinsvakantie – samen nog een paar dagen weg moeten.’
Anita vindt het lastig om op vakantie met de kinderen tot rust te komen. ‘Ik heb ook constant dat schuldgevoel dat ik niet genoeg met ze doe. Dan ben ik bang dat ze straks geen leuke vakantie hebben gehad. Het geeft mij vaak alleen maar meer stress.’
Marissa: ‘Ik kan niet genieten en heb geen vakantie zónder mijn kinderen. Al dat eigen-tijd-gedoe tegenwoordig, knettergek.’
Priscilla: ‘Zeker wel. Geen wekker, geen geren, geen gevlieg. Alles is gewoon een stuk relaxter.’
Liesje is nu een midweek weg en vindt het niet bepaald ‘rustig’. ‘Toch word ik helemaal zen als ik mijn dochter zo zie glunderen. Dat is een andere rust dan slaap en is het helemaal waard.’
Marinka: ‘Tuurlijk wel. Ik geniet niet écht als mijn kind er niet is.’
Jaq: ‘Tuurlijk laadt mijn batterij niet op, maar we maken wel prachtige nieuwe herinneringen en hebben heerlijke momenten samen. En daarna… moe naar huis!’
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
