Beeld: Getty
Sinds het zoontje van Manon naar de basisschool gaat, kijkt ze met andere ogen naar het schoolplein. Wat haar vooral opvalt, is het grote aantal kinderen met overgewicht — en de inhoud van hun lunchtrommels verbaast haar misschien nog wel meer.
Manon: “Sinds een paar jaar gaat mijn zoontje naar de basisschool. Een openbare school in ons dorp, lekker dichtbij huis, met een speelplein vol schommels en glijbanen. Wat ik niet had verwacht, was hoe erg ik zou schrikken van iets anders. Iets dat me tot op de dag van vandaag bezighoudt: het aantal kinderen met overgewicht.
Elke ochtend breng ik mijn zoon naar school. En elke ochtend zie ik het weer: jonge kinderen van acht, tien en twaalf jaar, met een lijfje dat zichtbaar te zwaar is. Geen babyvet of een beetje mollig, maar echt overgewicht. En het zijn er niet een paar, het zijn er veel. Veel meer dan ik had verwacht.
In het begin dacht ik: misschien zie ik het verkeerd. Misschien zijn het groeispurts, tijdelijke fases. Maar toen begon mijn zoon thuis te vertellen over wat zijn klasgenootjes allemaal meekrijgen in hun lunchtrommel. En toen werd mijn verbazing alleen maar groter.
‘Hij had cola bij het fruitmoment’, zei mijn zoon over een vriendje. Of: ‘Zij had chocoladekoekjes en een zakje chips in haar broodtrommel!’ En dan nog verhalen over witte boterhammen met dikke lagen chocopasta en hagelslag. Bijna geen kind dat volkorenbrood eet, laat staan iets van groente of iets hartigs. Het fruitmoment — dat ik naïef had ingebeeld als een rustmomentje met een appel of mandarijn — blijkt voor sommigen een verkapte snoeppauze met mini donuts, koekjes of Luikse wafels.
Laat ik duidelijk zijn: ik ben geen moeder die denkt dat je alleen maar speltcrackers en komkommer mag eten. Bij ons thuis is er ook ruimte voor een koekje, of limonade in het weekend. Maar wat ik zie — en hoor — voelt uit balans. Het lijkt alsof het ongezonde het nieuwe normaal is geworden. Alsof suiker het hoofdingrediënt van de schooldag is.
En dat wringt. Niet omdat ik wil oordelen, maar omdat ik me oprecht zorgen maak. Want als kinderen op deze leeftijd al zoveel suiker en vet binnenkrijgen, wat doet dat dan met hun gezondheid op de lange termijn? Hoe leren ze dan ooit gezonde gewoontes aan?
Ik betrap mezelf erop dat ik er iets van wil zeggen. Misschien eens voorzichtig polsen in de ouder-WhatsAppgroep? Of de juf vragen hoe het voedingsbeleid van school eruitziet? Maar dan twijfel ik weer. Wil ik bekendstaan als ‘die moeder’? De bemoeial? Het zwarte schaap in de oudergroep?
Tegelijkertijd knaagt het, want als niemand iets zegt, verandert er ook niets. En uiteindelijk zijn het wel onze kinderen die de gevolgen dragen.
Voor nu houd ik mijn zorgen nog even voor mezelf. Maar ik blijf zoeken naar een manier om het gesprek open te breken. Want als het over de gezondheid van onze kinderen gaat, dan zou het eigenlijk geen taboe moeten zijn. Misschien begin ik met een vraag aan de juf. Of met een appje in de groep: ‘Hoe denken jullie over wat de kinderen meenemen naar school?’ Klein beginnen, maar wel beginnen. Want stilzwijgen voelt, eerlijk gezegd, nog veel ongemakkelijker.”
Een gezonde bruine boterham mee naar school? Niet elke ouder vindt dit belangrijk of kan het betalen. Kinderen eten steeds ongezonder blijkt volgens onderzoek van het CBS. Frikandelbroodjes en koude patat in de broodtrommel van kinderen komt vaker voor dan je denkt.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
