Beeld: Canva
Er zijn dingen waar je niet op zit te wachten tijdens je bevalling. Je man die begint te gieren van het lachen, bijvoorbeeld. Gelukkig kan Britt er inmiddels ook om lachen.
Britt, samen met Jeremy, moeder van Ivy: “In de categorie dingen die je nooit verwacht tijdens je bevalling, staat dit toch wel met stip op een bij mij. Je verwacht veel van een bevalling, maar toch echt geen lachbui van je lieftallige partner. Zéker niet op dit specifieke moment.
Jeremy is alles behalve preuts, zullen we maar zeggen. Hij loopt gerust in z’n nakie door het huis, gaat zitten kakken op de wc als ik sta te douchen, dat soort ongein. Hij heeft zelfs een keer een tampon “gezocht”, omdat ik bang was dat ik er een kwijt was geraakt daar binnen. Inclusief zaklamp van zijn telefoon, als een soort scavenger hunt. Het boeit hem werkelijk niks.
Het maakte hem dus ook totaal niet uit toen ik hem vroeg of hij mij down under kon scheren toen ik met zo’n toeter van een buik rondliep dat ik het zelf met geen mogelijkheid meer kon zien. Nee, ook niet boven een spiegel hangend. Zonder morren deed hij dus voortaan mijn scheerbeurt. Ideaal.
Met 41 weken braken mijn vliezen en maakten we ons klaar om naar het ziekenhuis te gaan. Jeremy ging de laatste spullen pakken voor in de vluchtkoffer en ik ging nog gauw even douchen. Vraag me niet waarom, maar het was voor mij ondenkbaar dat ik daar ongewassen en ongeschoren aan zou komen. Maar gezien Jeremy dus bezig was, kon hij mij niet helpen met scheren. Een beetje op gevoel deed ik het dus maar zelf.
Fast forward naar het ziekenhuis. De bevalling was in volle gang en ik lag daar al uren weeën weg te puffen en mocht eindelijk gaan persen. Wat voor mijn gevoel weer uren later was – dat was niet zo – was eindelijk het hoofdje te zien. Jeremy zou Jeremy niet zijn als hij dit niet waanzinnig interessant vond en hij dook dus bij de verloskundige tussen mijn benen om te kijken.
Waarop hij in lachen uitbarstte. Niet een beetje. Hij gierde het uit. Verstoord keek ik op. Ook de verloskundige keek hem raar aan. “Je hebt een snorretje!” hikte Jeremy. Ik snauwde naar hem dat hij normaal moest doen, ik lag hier nota bene zijn kind te baren, waar had die man het over?! Wie gaat er nou lachen tijdens een bevalling? Ik was echt not amused.
Dat maakte weinig indruk, de lachbui ging gewoon verder. Uiteindelijk bleek dat ik in mijn verwoede poging nog snel te scheren een stukje vergeten was en dat precies op een snorretje leek. Achteraf kan ik er gelukkig ook om lachen, tijdens de bevalling zelf echter totaal niet. Het zal niemand verbazen dat Jeremy dít specifieke voorval vertelt als mensen vragen naar de bevalling. In geuren en kleuren.”
Annissa was enorm bang voor de bevalling. Haar schoonmoeder hielp daar niet bepaald bij toen ze een verhaal begon te vertellen… Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.
