Laat je kind zich in het openbaar van z’n meest hysterische kant zien, dan word je al snel vreemd aangekeken. Volgens blogger Kim Bongiorno moeten we elkaar helpen als ouders. Geef elkaar – maar ook je kinderen – wat vaker een compliment en daarmee een goed gevoel.
Lees verder onder de advertentie
‘Een klein compliment kan al een grote impact hebben’, zegt ze op Babble.
Positieve feedback
Kim kreeg twee kinderen in minder dan twee jaar. Dat was heftig, en ze had het gevoel dat ze boel soms niet meer onder controle had. ‘Maar soms kreeg ik van volslagen onbekenden positieve feedback’, vertelt ze. ‘Ik kreeg complimenten over hoe ik het deed als moeder en dat hield me op de been, al herinner ik me er niet veel meer van. Laat staan mijn kinderen.’ Inmiddels zijn haar kinderen ouder en komen complimenten veel meer binnen. ‘Bij hen, maar ook bij mij’, vervolgt Kim.
Lees verder onder de advertentie
Trots
Laatst zat ze met een vriendin en hun beide kinderen in een restaurant, toen een oudere vrouw hen een compliment gaf. ‘We waren eigenlijk veel te laat voor de lunch en de kinderen barstten van de honger. Helaas was de ober ook nergens te bekennen. Terwijl de kinderen een stom spel deden om de tijd te doden, zei een oudere vrouw dat ze onze kinderen de braafste kinderen vond die ze ooit had gezien. ‘You’re doing a good job as a parent’, voegde ze daaraan toe.’ Kim voelde zich trots. ‘En ik zag dat mijn kinderen ook gelijk rechtop gingen zitten. Ze vonden het fijn om complimenten te krijgen van een onbekende.’
Volgens Kim is het belangrijk dat zowel kinderen als ouders vaker complimenten krijgen. ‘Het is tegenwoordig een hels karwei om een kind op te voeden, want de hele wereld lijkt standaard kritiek te leveren. Een klein compliment kan dan een grote impact hebben. Je hoeft alleen op te letten en als je een kind iets goeds ziet doen (echt, dat doen ze vaak), hem wijzen op dat goede gedrag. Dan voelen we ons allemaal een beetje beter.’
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.