Kek Mama-columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. In zijn columns legt Jan het ons nog één keer uit. Deze maand: de hulpeloosheid van een prepuber.
Lees verder onder de advertentie
Zo af en toe schiet ineens weer door me heen hoe ongenadig hulpeloos kinderen eigenlijk zijn. Hoe weerloos, machteloos, ongeschikt om zelfs maar de kleinste probleempjes op te lossen zonder tussenkomst van mij, hun vader, want hun moeder, dat zeg ik er ook meteen maar bij, daar heb je soms ook maar bar weinig aan.
Lees verder onder de advertentie
Even voor de goede orde: dan heb ik het dus niet over baby’s of peuters en vooruit, ook basisschoolkinderen. Ik heb het over prepubers. Slungels van twaalf die precies weten hoe je met een meisje schuurt. Die alle spelers van alle belangrijke voetbalcompetities uit hun hoofd kennen, inclusief het aantal meters dat ze gemiddeld per wedstrijd afgalopperen, hun seksuele voorkeur, favoriete haardracht en de naam van hun liefste huisdier ooit. Vlegels die elke week een paar keer uit de les worden gestuurd wegens leraar-tot-waanzin-drijven, toch ineens klusjes kunnen doen als er een patatje valt te hosselen en de agenda ineens wél paraat hebben als er feestjes, vakanties en uitjes op het programma staan.
‘O, sorry pap’
Je denkt nu misschien: goh, als ik dit zo lees valt het nogal mee met die hulpeloosheid. Nou, niet dus. Want dezelfde jongen die ’s middags nog helemaal alleen en spontaan de nieuwe computer heeft aangekoppeld en opgestart, krijgt het niet voor elkaar papier in de printer te doen. Terwijl je toch denkt: papierlade eruit trekken, netjes een stapeltje nieuw papier erin leggen, papierla weer dicht. Kind kan de was doen. Maar nee hoor: daar dreint het alweer: “Papaaaaaaaaa… Hij doet het niet.” “Echt niet? Alles geprobeerd?” “Echt niet!” En daar sjokt papa weer de trap op, die kamer in, één blik op die printer… diepe zucht. “Zullen we anders de papierlade maar weer in de printer duwen?” Duw. Klik. Printen. “O, sorry pap.”
Lees verder onder de advertentie
‘Ooooo, gaat dat zó?’
Zelfde met geval ‘de fiets’. Na een dag of drie valt me op dat Brugpieper telkens op moeders fiets naar school vertrekt. Ik vraag toch maar eens waarom. Wat blijkt? Meneer is gevallen met zijn jongensfiets met wildrek en extra brede banden, en nu staat het stuur scheef. “We krijgen het niet meer recht pap!” Blijkt dat hij en zijn moeder drie dagen geleden een half uur met vier linkerhanden en een waterpomptang aan dat stuur hebben staan rommelen en toen maar de fiets maar als ‘overleden’ hebben opgegeven. Dus vader zuchtend naar de schuur, stuurstang losschroeven, stuur rechtzetten, stuurstang vastschroeven. Zuivere reparatietijd: 2 minuut 43 seconden, inclusief koffiedrinken. En boem: fiets weer heel. “Ooooo, gaat dat zó?”
Lees verder onder de advertentie
Op zulke momenten mag ik graag in wanhoop roepen: “Jullie zouden het nog geen drie minuten volhouden in de jungle!” En dan hoofdschuddend wegbenen. En stiekem heel blij zijn dat ze me nog zo nodig hebben.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Drie leuke zonen, een huis aan de Loosdrechtse Plassen en allebei een goedlopende carrière: het leven van Kim Kötter en Jaap Reesema lijkt het perfecte plaatje. “Mensen zien alleen dat alles klopt, maar dat is omdat wij keihard werken.”
Als haar dochter model wil worden, denkt Malou een buitenkansje te hebben als een bekende van de tennisclub aanbiedt om voor een prikkie foto’s te maken. Maar wat aantreft in de ‘studio’ van ‘de fotograaf’ tart elke verwachting…
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Samen onder de dekens kruipen, de dag nabespreken en lekker dicht tegen elkaar aan in slaap vallen: jarenlang hét romantische ideaalbeeld van samenwonen. Maar uit recent onderzoek blijkt dat de realiteit voor veel stellen anders is. Sterker nog: apart slapen is helemaal geen taboe meer. En dat is misschien wel beter voor je nachtrust én […]