‘Ik was jaloers op mijn perfecte vriendinnen, maar ik was zelf het probleem’

De jaloezie begon toen Babble-schrijfster Victoria Fedden worstelde met een kind dat niet wilde slapen. ’s Nachts scrolde ze door Facebook en zag ze vol afgunst haar perfecte moeder-vriendinnen: slank, rijk en lekker op vakantie met hun man, zónder de kinderen: ‘Vrouwen met wie ik eerst graag omging, begon ik te haten. Het leek wel alsof ik daarvan genoot. Uiteindelijk kookte mijn afgunst over en haalde ik publiekelijk uit naar een vriendin toen zij weer zonder haar dochter op een luxe vakantie was. Zij noemde mij veroordelend en ontvriendde me direct. Gedumpt worden was vernederend, maar ik verdiende het. Dit was mijn dieptepunt. Aangesproken worden op mijn jaloezie was de wake-up call die ik nodig had om te veranderen.’

Lees ook
‘Ik ben jaloers op moeders met oudere kinderen’ >

Pauze

Victoria besloot haar onvrede en jaloezie onder de loep te leggen. Waarom voelde zij zich zo? Het antwoord was simpel: ‘Ik had een break nodig. Ik vertelde mijn man en vrienden dat ik echt een pauze nodig had. Een vakantie naar Hawaii was geen optie, maar we vonden realistische oplossingen. Een paar van mijn ‘perfecte’ vriendinnen wilden graag een keertje komen babysitten en eentje leende mij zelfs gratis haar nanny uit. Ik was boos vanwege hoe ik eruit zag en omdat mijn werk op een laag pitje stond, daarom keek ik jaloers naar vriendinnen die fit en rijk waren. Ik verlegde de focus meer op mezelf en begon te werken aan dingen die ik verwaarloosd had. In plaats van mijn vriendinnen naar beneden te halen, bracht ik mezelf weer omhoog.’

Moeilijke emotie

Ze heeft nu geleerd dat het succes, het maatje 36 of de schoonheid van een ander niet betekent dat zij minder waard is, schrijft ze: ‘Afgunst is een van de moeilijkste emoties om mee om te gaan. Maar ik ben nu eenmaal geboren met een trage stofwisseling, en daar kan ik weinig tegen doen. Soms lijkt het alsof anderen alle geluk hebben, maar als we de focus verleggen en werken aan onszelf, onze zegeningen tellen en om hulp durven vragen, kunnen we jaloezie laten verdwijnen en de voldoening van echte vriendschap voelen.’