‘Is het niet moeilijk om van een kind te houden dat niet van jezelf is?’ Die vraag krijgt moeder Tamara Andréa regelmatig. Op haar blog legt ze uit waarom haar antwoord volmondig ‘nee’ is.
Klik
‘Toen ik een bonusmoeder werd, verwachtte ik van mijn stiefdochter te gaan houden en mijn man te ondersteunen in zijn rol als ouder. Maar ik had nooit verwacht dat ik zóveel van haar zou gaan houden als mijn eigen kinderen’, zegt Tamara. Vanaf het eerste moment had ze een klik met het meisje. ‘Dat helpt natuurlijk’, geeft Tamara toe. ‘Bovendien wachtte ik geduldig af hoe onze band zich ontwikkelde en had zij niet het gevoel dat ik over haar moederde.’
Lees ook:
Mooie Facebookpost over 'bonusmoeder' maakt veel reacties los >
Eerste woordjes
In haar omgeving vragen mensen regelmatig of het niet moeilijk is om van haar stiefdochter te houden. Ongemakkelijk, vindt Tamara. ‘Zou je die vraag stellen aan iemand die een kind heeft geadopteerd? Maar mijn antwoord: nee. Ik heb mijn stiefdochter niet negen maanden lang gedragen. Ik heb haar eerste stapjes, woordjes, glimlach gemist. Maar als je iemand op latere leeftijd ontmoet, betekent dat niet dat je band niet ongelooflijk sterk kan zijn.’
Toewijding
Tamara heeft haar stiefdochter nooit anders behandeld dan haar eigen kinderen. ‘Maar als ze zich misdraagt, laat ik het haar vader oplossen. Zo leert ze dat ik er niet ben om iemand te ‘vervangen’. Verder gaat ze volledig op in ons gezin. Ik help haar dingen te bereiken die ze niet dacht dat ze kon bereiken en ben trots op al haar prestaties. Ik sluit haar in mijn armen als ze een teleurstelling moet verwerken. Niet een biologische band, maar de toewijding naar een kind leidt tot liefde.’
Bron: Scary Mommy
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
