Joanna McClanahan balanceert op het randje van een burnout. Een moederschapsburnout, om precies te zijn.
Lees verder onder de advertentie
Het is halfzes ’s ochtends wanneer haar peuter haar wakker maakt na een enge droom. Joanna knuffelt hem, kijkt een tekenfilmpje, geeft hem een schone luier en iets te eten. Ondertussen maalt ze in haar hoofd al over alle klussen die haar te doen staan die dag. Afspraken nakomen, boodschappen doen, dingen onthouden. Ze stopt alvast een was in de machine, als ook haar oudere dochter wakker wordt. En dan moet de dag nog beginnen.
Lees verder onder de advertentie
Haar leven als moeder: Joanna ervaart het als een eindeloze uitputtingsrace. De kinderen moeten van hot naar her gezeuld. Er dienen ruzies beslecht te worden, brandjes geblust en woedeaanvallen getemperd. De stortvloed aan kindervragen stopt nooit en dan wil ze ook emotioneel nog beschikbaar zijn voor haar gezin, schrijft ze op ScaryMommy. O ja, en ze werkt ook nog. Vanuit huis. Terwijl de kinderen door haar deadlines denderen.
Te gestrest om te slapen
Ze is moe. Zo moe, dat ze op een gegeven moment maar gewoon toegeeft, aan het gedrein van haar zoon en dwarse gedrag van haar dochter. ‘En wanneer ze dan eindelijk in bed liggen, kan ík alsnog niet slapen, omdat ik me alweer druk maak om de lijst met taken die me morgen te wachten staat. En de dag daarna, en de volgende week.’
Lees verder onder de advertentie
Ze kan een hoop hebben, maar hier krijgt ze een burnout van, schrijft ze. ‘Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst wakker werd zonder nog steeds doodmoe te zijn.’ Want ja, ook haar nachten zijn druk, en eerder een serie korte dutjes dan een echte nachtrust van zes (ja, zes: ze moet wel realistisch blijven) uur.
Het punt is: Joanna heeft geen vangnet van oppasoma’s en medemoeders. Ze heeft de fut niet om nieuwe vrienden te maken. ‘Een moederschapsburnout komt niet alleen door de uitputting en stress die we ervaren, maar ook door eenzaamheid. Je raakt geïsoleerd, wanneer je te gesloopt ben om ook maar een praatje aan te knopen.’
Lees verder onder de advertentie
Ze heeft het gevoel dat ze op het punt staat te knakken. ‘Maar dan spreek ik mezelf toe dat deze periode niet voor altijd duurt. Er komt een moment dat mijn kinderen volwassen zijn en voor zichzelf kunnen zorgen. Dat ik me alleen nog maar hoef te focussen op mezelf. Al weet ik nu al dat ik ook dan nog non-stop voor ze klaar zal staan.’
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.