‘Ik ben een sloddervos en mijn man vindt dat een slecht voorbeeld voor de kinderen’

Els en Do: Do’s buurvrouw, de stokoude mevrouw Huppers die negen kinderen opvoedde, is het met uw man eens. Zelf hield zij een militair regime aan toen haar kinderen klein waren. Omdat ze vond dat ze moesten leren hoe je een huishouden runt. Vanaf een jaar of zes moesten ze helpen afdrogen. Op hun zevende moesten ze hun eigen kamer opruimen. Hoe ouder ze werden, hoe meer ze moesten. Koken, lakens verschonen, de was doen, stofzuigen. Je vraagt je af wat mevrouw Huppers zelf nog deed.

Het merendeel van haar kinderen werd zelf ook heel netjes, maar er zijn er ook een paar die er thuis tot de dag van vandaag ook een zooitje van maken. Mevrouw Huppers heeft dus slechts ten dele gelijk.
 

Lees ook
‘Ik ben gestopt met opruimen en mijn huis is netter dan ooit’ >
 

Een zee van speelgoed

Dat weten de tantes ook uit eigen ervaring. Noch moeder Rozenbroek, noch moeder Hermans had iets met het huishouden. Ze vonden het zonde van hun tijd. In Do’s ouderlijk huis was het permanent of de Titanic net was vergaan: een zee van speelgoed, neergegooide kleren, opengeslagen boeken, ongestopte sokken. De chaos in huize Hermans was even legendarisch als de gezelligheid. Moeder Rozenbroek ruimde wel op, maar zij gebruikte hetzelfde vaatdoekje voor de wc en de keukenvloer (waarna ze het vod doodleuk terug op het aanrecht gooide). Het effect: Do is een onverbeterlijke slons geworden, bij Els is het brandschoon. De weegschaal kan dus naar beide kanten doorslaan.

Om uw man tegemoet te komen, kan het misschien geen kwaad een professional organizer in te schakelen, zo’n toverfee die vastgelopen huishoudens weer draaiende krijgt (Do kent een goeie, mail ons en u krijgt haar adres).

De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
 

Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl

Dit artikel staat in Kek Mama 11-2019.

Meer opvoedadvies? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >