‘Ik ben een moeder die nooit kookt en vind dat helemaal prima’

Samantha haat koken – en dat heeft ze niet van een vreemde, zegt ze. ‘Mijn moeder maakte kip met een blik champignonsoep en simpel gehaktbrood. Toen ik ouder werd, kreeg ik vaak opgewarmde taco’s of een bevroren broodje kip als lunch. Ik vond het prima en wist niet beter.’

Noodzaak

Toen ze ouder werd, kreeg ze er ook geen interesse in. ‘Ik was van huis uit gewend dat je moest koken uit noodzaak, niet uit plezier. Als student leefde ik dus voornamelijk van eenvoudige salades en diepvriesmaaltijden.’

Lees ook:
Zó leer je je kind koken >
 

Maar toen ontmoette ze haar huidige man. ‘Hij groeide op in een gezin waar koken een manier was om je liefde te tonen. Ik leerde van hem dat koken een kunst was – perfect gekruide ganalen, een steak precies medium gebakken.’ Maar het zelf doen? Dat niet. ‘Mijn kinderen en ik kijken altijd enorm uit naar zijn gerechten. Het aantal keren dat ik zelf in de keuken sta, is op één hand te tellen.’

Sociale druk

Ze voelt soms wel de druk om te ‘moeten' koken. ‘Als moeder zorg je voor je kinderen en dat betekent dat je ze voedzaam, onbewerkt voedsel moet geven. In de maatschappij van tegenwoordig wordt dat nog steeds van vrouwen en moeders verwacht, ook al is het iets minder dan vroeger. Maar dat ik niet aan dat plaatje voldoe, vind ik niet erg. Koken is gewoon niet mijn ding. Als er iets met mijn man gebeurt, zal ik alles doen om ervoor te zorgen dat mijn kinderen goed gevoed worden. Maar voor nu ben ik dankbaar dat hij de chef in huis is.’