Huilen doe je als je kind slaapt, is voor sommige ouders de regel. Blogger Constance Hall vindt dit onzin: ‘Het is juist goed om te huilen waar je kinderen bij zijn’, schrijft ze op Facebook.
Lees verder onder de advertentie
En daar zijn duizenden moeders het mee eens.
‘Ik loog dat het goed was’
‘Ik huilde altijd achter gesloten deuren zodat mijn kinderen mij niet zouden zien’, aldus Constance. ‘Maar toen ik een paar jaar geleden vaak verdrietig was, was het onvermijdelijk dat ze mij een keer zouden betrappen. Ze troostten me met die kleine armen op mijn schouders terwijl ik loog dat het allemaal goed was.’
Vervolgens haalt de blogger een gebeurtenis aan bij een van haar kinderen op school: een van de leraressen moest huilen voor de klas. Collega’s schoten te hulp, terwijl andere kinderen begonnen te lachen. Constance: ‘Dit zette me aan het denken over hoe kinderen omgaan met rauwe emoties. Mijn moeder leerde mij vroeger altijd dat ik niet bang hoefde te zijn om ‘het verkeerde’ te zeggen als iemand verdrietig was. Doe gewoon iets, geef een knuffel of stel vragen.’
Lees verder onder de advertentie
‘Huilen hoort bij het leven’
En precies dit wil ze haar eigen kinderen ook meegeven. ‘Ze houden er echt geen trauma aan over als ze een verdrietige moeder zien. Ze leren begrijpen dat deze menselijke emotie bij het leven hoort: mensen raken gewond, worden gekwetst, moeders en zelfs leraren hebben grenzen. Het is voor een kind fijn om te weten dat ze veilig zijn als ze instorten. En als we er niet voor elkaar kunnen zijn, waarom zijn we hier dan überhaupt?’
Iedere ouder kent het: die momenten waarop je kiest tussen je kind aankleden naar maatschappelijke normen of gewoon de vrede bewaren. Tot iemand anders je er subtiel op wijst dat je misschien een grens bent overgegaan.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Lizzy (36). Ze piekert over haar financiën en waar ze verstandig aan doet: herinneringen of geld sparen voor haar kinderen.
De Braziliaanse moeder Carol Canineu, moeder van drie, herinnert zich het moment nog goed: haar zesjarige dochter liet een bakje yoghurt over de bank vallen. Ze stond op het punt om uit te barsten, maar hield zichzelf tegen.