Bron: Pexels
Ella (30) ging er vanuit dat haar ouders wel een vaste oppasdag per week zouden willen om met hun kleindochter door te brengen. Maar niets bleek minder waar. “Ze waren heel duidelijk dat het niet gaat gebeuren, daar hebben ze geen tijd voor.”
“Mijn vader en moeder zijn de beste ouders die ik me als kind had kunnen wensen. We gingen op leuke uitjes, ze waren betrokken bij alles wat mijn broer en ik deden en konden niet wachten om op een dag opa en oma te worden. Al is daar nu niks meer van te merken…
Toen ik mijn zwangerschap bekendmaakte, waren mijn ouders door het dolle heen. Ze vroegen wekelijks om updates, kochten kleding en speelgoed voor hun toekomstige kleinkind en werden halverwege de veertig weken al ongeduldig. Was die baby er nou nog niet? Dat was ook het moment waarop mijn vriend en ik druk plannen aan het maken waren voor de opvang van onze dochter.
Vanwege de hoge kosten, besloten we al snel dat we ons best wilden doen om onze dochter niet naar de crėche te sturen. Mijn vriend en ik zouden beiden een dag minder gaan werken en zijn gescheiden ouders konden ieder een dag oppassen. Dan bleef er nog één dag over. Die konden mijn ouders, die beiden met pensioen zijn, dan mooi doen.
Toen we tijdens een etentje enthousiast het idee voorlegden om ze een dag per week op hun kleindochter te laten passen, kreeg ik niet de reactie die ik verwachtte. Ik had luid gejuich verwacht, maar het bleef akelig stil. Mijn moeder mompelde dat ze niet wist of ze daar wel tijd voor had, ze had het immers zo druk. Mijn vader sloot zich daarbij aan: hij kon zich niet committeren aan een vaste dag per week. Want wat als hij onverwachts een midweekje weg wilde? Ik probeerde nog uit te leggen dat we daar heus flexibel in waren; voor die ene keer per jaar dat hij een weekje met zijn vrienden op pad zou gaan konden we een andere oplossing vinden. Maar ze hielden voet bij stuk: het was niet mogelijk.
Teleurgesteld zat ik twee uur later in de auto naar huis, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Ook mijn vriend snapte er niks van. Toch waren we er op dat moment nog steeds van overtuigd dat als hun kleindochter geboren was, ze van gedachten zouden veranderen.
Fast forward naar het moment dat onze dochter Olivia ter wereld kwam. We hadden nooit meer een woord gerept over de oppasdag, maar ik besloot het nog een keer te proberen. Hun reactie was hard, keihard. Het was niet mogelijk, dat hadden ze al duidelijk gemaakt en daar bleven ze bij. Ze waren blij dat ze eindelijk geen verantwoordelijkheden meer hadden en daar moest ik nu niet een stokje voor gaan steken. Daarbij hadden zij vroeger ook geen hulp van opa’s en oma’s gehad. Dus dan had ik dat toch zeker ook niet nodig? Een keertje een paar uurtjes oppassen was heus geen probleem, maar dan moest het hun wel uitkomen.
Ik ga niet liegen, ik ben er kapot van geweest. En dat ben ik eigenlijk nog steeds. Mijn ouders hebben de afgelopen drie jaar hooguit drie keer opgepast omdat ik echt omhoog zat. Maar uit zichzelf hebben ze nooit voorgesteld om iets met Olivia te doen. Om me heen zie ik hoe de kinderen van vrienden wekelijks bij hun opa en oma zijn en vooral ook hoe mooi die band tussen de kleinkinderen en grootouders is. Ze gaan samen op uitjes, gaan samen winkelen en blijven logeren. Had ik te hoge verwachtingen van mijn ouders? Ik weet het niet. Het enige wat me rust geeft, is dat mijn dochter die band wel met de ouders van mijn vriend heeft. En die is magisch.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.
