Beeld: Getty Image
Sinterklaas is een feest voor jong en oud, maar als je krap bij kas zit kan pakjesavond je veel buikpijn bezorgen. Ook Danique (36) voelde zich hierdoor radeloos, omdat ze wist dat haar kinderen geen cadeautjes in hun schoen zouden vinden. Tot er op de deur werd geklopt.
Danique: “Het was 5 december en ik zat aan de keukentafel met een dampende kop thee. De kinderen lagen nog even op bed; een strategisch middagslaapje om ze ‘s avonds fris en vrolijk te houden. Maar ik wist dat die vrolijkheid van korte duur zou zijn.
Dit jaar zouden hun schoentjes namelijk niet gevuld zijn met cadeautjes. En nee, niet omdat ik het vergeten was – dat zou ik mezelf nooit vergeven – maar omdat het simpelweg niet kon. Na een financieel rampjaar met een scheiding, onverwachte rekeningen en meer pech dan een slecht script voor een soapserie, was er geen cent meer over. En dus zat ik daar, met buikpijn van verdriet, terwijl ik me afvroeg hoe ik dit ooit aan mijn twee kleine energiebommetjes ging uitleggen.
Toen de klok half zes sloeg, kwamen ze de trap afgestormd. ‘Mama, is Sinterklaas al geweest?’ vroegen ze in koor met hun ogen glinsterend van verwachting. ‘Nog even wachten, schatjes’, mompelde ik, terwijl ik een poging deed om mijn zenuwen te verbergen. ‘Eerst eten.’ Dat werd natuurlijk met tegenzin naar binnen geschoven, want wie wil er nou boerenkool op pakjesavond? Zeker als je ervan uitgaat dat er kruidnoten, chocoladeletters en cadeaus op je wachten.
Om de spanning te breken stelde ik voor om na het eten een liedje te zingen bij de openhaard. Ze vonden het geweldig. Met hun heldere stemmetjes zongen ze ‘Zie ginds komt de stoomboot’ en ‘Sinterklaas kapoentje’ terwijl ik stiekem een brok in mijn keel wegslikte. Dit moest toch genoeg zijn? De gezelligheid, het samenzijn? Maar diep van binnen wist ik dat ze teleurgesteld zouden zijn.
En toen gebeurde het. Midden in ‘Hoor wie klopt daar kinderen’ klonk er ineens geklop op de deur. Mijn hart sloeg over. Ik rende naar de voordeur, terwijl de kinderen giechelend achter me aan kwamen. Toen ik de deur opendeed, stond er niemand. Alleen een grote doos met een rode strik.
‘Wat is dat?’ vroeg mijn oudste, terwijl hij met grote ogen naar de doos keek. ‘Misschien heeft Sinterklaas iets gebracht’, zei ik zachtjes met mijn stem trillend van emotie.
We trokken de doos naar binnen en maakten hem open. Tot mijn verbazing zat het vol met cadeautjes: precies de LEGO-set waar mijn zoon al maanden over droomde, een pop met een prinsessenjurk voor mijn dochter en zelfs strooigoed en chocoladeletters. Er zat ook een brief bij, geschreven in sierlijke krulletters: ‘Lieve kinderen, ik hoorde dat jullie dit jaar extra lief zijn geweest. Een beetje geduld, wat hulp in huis en heel veel liefde voor mama. Dat verdient een verrassing. Groetjes, Sinterklaas.’
Terwijl ik naar de doos staarde en geen woord kon uitbrengen, juichten mijn kinderen alsof ze zojuist de jackpot hadden gewonnen. Tranen rolden over mijn wangen, terwijl de kinderen ‘Dank u, Sinterklaasje’ de straat in riepen. Wie heeft ons hiermee verrast? Een buurvrouw? Een vriendin? Of was het toch een sinterklaaswonder? Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet wie onze mysterieuze Sint was, maar één ding weet ik zeker: deze geheimzinnig Sinterklaas heeft ons de allermooiste pakjesavond ooit gegeven.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
