Er is geen vrouw ter wereld wier wijze van praten ik zo heb bestudeerd als die van haar. Eindeloos keek ik naar haar mond, haar ietwat samengeknepen ogen, het openen van de lippen en dan luisterde ik. Nee, mijn obsessie kwam niet voort uit de woorden die Brooke uit The Bold and The Beautiful sprak. Doorgaans kwam ze niet verder dan “O Ridge” of “O Thorne” of “O vader van Ridge”, want daar legde ze het ook mee aan, de sloerie. Het ging me om de manier waarop ze sprak. Brooke had namelijk het buitengewone talent om voor iedere zin een zucht te plaatsen. En met die zucht is het net als met de meebewegende oortjes van Obama: als het je eenmaal is opgevallen, kun je het nooit meer níet registreren.
Tijdens mijn studententijd keek ik vaak naar Broek en Rits (ik ben een eeuwige puber die Nick en Simon ook graag gniffelend Pik en Piemel noemt). Op het laatst kon ik precies met haar meezuchten. Ik mag wel zeggen dat ik haar zuchttiming perfect onder de knie had.
Tegenwoordig zie ik The Bold nooit meer, maar nog altijd zucht ik wat af. Mijn leven lijkt namelijk op dat van een medewerkster op een helpdesk die de hele dag wordt getrakteerd op stomme vragen, onredelijke verzoeken of regelrechte scheldkanonnades. Ik als moeder onderga hetzelfde: stomme vragen (“Trillen mijn billen als ik mijn tandenpoets?”), onredelijke verzoeken (“Kijk dan even of mijn billen trillen als ik mijn tandenpoets”) en regelrechte scheldkanonnades (“Mijn billen trillen helemaal niet als ik mijn tandenpoets, stomme poeperd”).
Op die momenten zucht ik. Veel. Lang. Hard. En diep. Ik had het niet in de gaten, maar laatst hoorde ik het opeens. Al die ontsnappende lucht. Ik ben een zuchtmoeder geworden. Zo’n vrouw die moe is, puft, blaast en vergeet dat trillende billen een serieus kinderissue kunnen zijn.
Laatst zag ik in een glimblaadje een foto van Brooke, oftewel Katherine Kelly Lang. Ik moest twee keer kijken voor ik haar herkende. Haar huid spande strak over haar jukbeenderen, haar voorhoofd was rimpelloos en haar mond stond in een permanente O-stand. O Brooke. Was dit werk van een overijverige Hollywoodslager? Of had dat gezucht haar gezicht versteend? Ik neem in elk geval het zekere voor het onzekere. Ik was al gestopt met soaps kijken. Vanaf vandaag stop ik met zuchten.
Roos Schlikker is journalist, schrijver, columnist en theatermaker, zowel letterlijk als figuurlijk. Samen met haar man heeft ze twee zonen: Miró (5) en Róman (3). Mail Roos op roos@kekmama.nl.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Een Belgische stewardess heeft tijdens een lunch in Nairobi het leven van een baby gered. Dat meldt HLN. Dankzij haar snelle handelen en EHBO-kennis kon het kindje weer ademen.
