Kek Mama-columniste Claudia kijkt samen met haar dochter Fardau naar ‘Vier Handen op Een Buik’, en verbaast zich over meer, veel meer dan alleen het rookgedrag van de tienermoeders.
“Na ja zeg, die mevrouw rookt gewoon. Dat is toch zielig voor de baby?” Het is dinsdagavond en ik kijk samen met mijn dochter naar ‘Vier Handen op een Buik’, een van de weinige programma’s die we beiden leuk vinden. Komt ook door het hoge Songfestival-gehalte: lekker commentaar geven.
Wil ik eigenlijk niet. Ik vind het namelijk dapper dat deze tienermoeders met hun gezicht én buik op tv gaan (ook al vrees ik dat deze meisjes gezwicht zijn voor een financiële beloning en de consequenties van kermis-tv niet kunnen overzien). En toch kan ik het loeren niet laten. Ik voel me net prinses Beatrix die volgens de overlevering bij onwaarschijnlijk wereldnieuws riep: “Dat kan niet waar zijn. Dat geloof je toch gewoon niet.”
En ‘Vier Handen’ is een aaneenschakeling van Kan Niet Waar Zijn/ Geloof Je Toch Niet. De ingrediënten: de hoofdpersoon is een tiener. Rookt. Drinkt de godganse dag energiedrank. Heeft veelal schulden. Woont in een bezemkast. En er is vaak geen vader in beeld. Of het is “een vriend van de familie”. Wat je maar familievriend noemt als iemand van 35 je zestienjarige dochter zwanger maakt.
De tienermoeders worden gecoacht door een BN’er, die hen stevig achter de broek aan zit om de boel weer op de rit te krijgen. Of zoals Monique Smit het zo treffend verwoordde in de uitzending van gisteravond: “Ik wil de moeder laten zien dat er ‘n toekomst is, want dat is ook de toekomst van de baby.”
En dit programma kijk ik dus samen met mijn dochter van tien. Mijn sprankelende, energieke dochter. Geboren in Amerika, geadopteerd door ons toen ze vijf dagen was. Maar voordat het zover was, zaten we drie lange jaren in een adoptietraject. En dat is serious business, want je wordt van boven naar beneden gescreend. Je doopceel wordt gelicht alsof je op het punt staat een bank te beroven.
Terwijl het programma loopt, dwalen mijn gedachten af naar alle verplichte zaken waar wij doorheen moesten, alles waar wij een GOED op moesten scoren voordat we door mochten naar de volgende ronde.
Ondertussen pruttelt mijn tienjarige naast me: ”Een vriend van 29 jaar is toch stokoud?” “Per ongeluk een kind krijgen, wat is dat?” en de allermooiste: “Ik ga nooit dingessen, da’s vies, ik ga wel adopteren”.
En dat schiet er nog een ding door mijn hoofd:
Claudia Straatmans (49) is hoofdredacteur van Nouveau. Ze is getrouwd met Wiepke. Samen zijn ze de ouders van Fardau de Vries (10).
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Ze zeggen weleens dat dochters vaak echte papa’s meisjes zijn. En dat zie je soms ook: hoe ze hem aankijken, hoe ze precies dezelfde grap maken als hij, of hoe ze net zo fel kunnen reageren als papa als de wifi eruit ligt.
