Kek Mama-columnist Anke Laterveer is single moeder van Jakob (7) en Hannah (6). Maandelijks schrijft ze uitgesproken over wat ze meemaakt. Vandaag: de slechte dingen op vakantie worden niet vastgelegd en dat is maar goed ook.
Een foto: Ik ben een jaar of acht en zit met een petje op en een korte broek aan in de zon te lezen voor de tent. Ik denk in Frankrijk. Op de achtergrond hangt mijn vader een wasje aan de lijn. Op een andere foto doen mijn moeder en ik de afwas bij het washok. Ik ben tien en draag een vrolijk jurkje. Het is in Tsjechië. Nog een foto. Mijn broertje en ik voeren vissen in Engeland. Ook in de stralende zon.
In vakantie-albums van vroeger is het altijd mooi weer. Er is nooit iemand boos. De tent staat prachtig en de zon schijnt. Foto’s van hoe ik zo verbrand was dat ik blaren kreeg zijn er niet. Of van hoe de was van de lijn het meer ernaast inwaaide. Of hoe de afwas gezellig begon, maar eindigde met een boze Anke die de theedoek naar haar moeder gooide. Hoe mijn broertje woest werd omdat hij dacht dat ik meer vissenvoer had dan hij. Hoe we even later vechtend over de grond rolden. Dat staat allemaal niet op de foto. En zo komt het dat het altijd lijkt alsof vakantie heerlijk is. Uitrusten, bijkomen, genieten.
Ik doe het zelf ook trouwens. In de albums van mijn kinderen is niets terug te vinden over de lekke band die we midden in de nacht in Oostenrijk kregen. En hoe ik toen met baby Jakob in mijn armen in de sneeuw aan de kant van de weg moest wachten tot mijn man de band had verwisseld. Of over die laatste vakantie op de camping bij de boer waar mijn ex en ik eigenlijk al wisten dat we wilden scheiden en elkaars nabijheid bijna niet konden verdragen. Dat staat niet op de foto. Wel een blije baby in de sneeuw en twee kinderen die koeien voeren.
Niks over dat het de hele week regende. Dat mijn vader dreigde ons op de parkeerplaats achter te laten als we niet onmiddellijk stopten met klieren. Niets over ondergelopen tenten, vieze toiletten, hotels die in niets op de folder leken. Geen beelden van die keer dat de auto opengebroken was of toen we wel luchtbedden maar geen pomp hadden.
En dat is maar goed ook. Want vakantie is net als bevallen. Als we het ons zouden herinneren zoals het werkelijk was, zou niemand er ooit meer aan beginnen. Dus maken we foto’s van hoe het heel soms was en altijd zou moeten zijn. Zonnig, vrolijk en gezellig. Zodat we volgend jaar weer willen. Al was het maar om foto’s te maken.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.
