Beeld: Marc Deurloo
Kek Mama-columnist Anke Laterveer is single moeder en schrijft elke week op Kekmama.nl supereerlijk en uitgesproken over wat ze meemaakt of wat haar opvalt. Deze week: een stom berichtje op Facebook en aardig doen.
Een tijdje geleden schreef ik hier over hoe ik hulp vroeg tijdens de vakantie. Ik was tweeënhalve week alleen met de kinderen en het voelde als tweeënhalf jaar. Omdat ik gescheiden ben, voed ik de kinderen, als ze bij mij zijn, in mijn eentje op. Dat is heel fijn, want ik kan doen wat ik wil en waarvan ik denk dat het goed/leuk/gezellig/handig is, maar soms ook gewoon heel zwaar. Dus vroeg ik hulp en, waarom ook niet, schreef ik er een column over.
Ik had tenslotte net de vrij revolutionaire ontdekking gedaan dat hulp vragen tot hulp krijgen kan leiden en ik was daar behoorlijk hysterisch over. Je kan zeggen: hou je bevindingen anders lekker voor jezelf, maar als iedereen dat zou doen, zaten we nu zonder internet, elektriciteit en chocola, dus ik bedoel maar.
Hoe dan ook: blij over mijn ontdekking schreef ik een column en postte die online. Vrijwel meteen kwamen de berichten binnen. Van moeders die het herkenbaar vonden, of dapper of zelfs inspirerend. Allemaal superfijne berichtjes natuurlijk. Gloeiend van trots zat ik op de bank. Tot ik iemand op zag poppen die zei dat als je niet eens twee weken met je eigen kinderen door kan brengen zonder hulp, je het niet verdient om moeder te zijn. Of andere onaardige woorden van gelijke strekking.
Mijn eerste instinct was om uit te gaan leggen: ‘Ja maar, ik werk ook fulltime en dat moet ik nu in de avond en nachten doen, dus ik ben moe’. ‘Ja maar, mijn zoon is autistisch, dus we kunnen niet altijd doen wat andere gezinnen doen.’ ‘Ja maar.’ ’Ja maar.’ Ik deed het niet.
Allereerst natuurlijk omdat het een ongeschreven regel is dat je niet op reacties op je eigen column mag reageren. Zulks is niet chic. En ik natuurlijk wel (hahahaha, nee. Maar toch.). En ten tweede omdat ik dacht: ‘We hoeven niet altijd uit te leggen wat we doen opdat anderen niet meteen allemaal dingen van ons vinden. We moeten gewoon eens stoppen met elkaar veroordelen.’
Want laten we wel wezen, dat hele ouderschap is toch soms ook gewoon fucking zwaar? Bijvoorbeeld als je met je kleuter en je peuter aan het einde van een drukke dag door de supermarkt moet. Of als je even een werktelefoontje tussendoor doet en nadien ontdekt dat je kinderen de muur als tekenblok hebben gebruikt. Superfijn dat ze zo creatief zijn, maar niet hier, niet nu. Alsjeblieft. Of die keren dat je je kind ophaalt bij de opvang/een vriendje/je ouders en ze opeens niet mee willen. En je alle blikken op je gericht voelt. Dat je: “normaal wil ze altijd heel graag mee, hoor!” wil je roepen. Want je weet wel wat ze denken.
Maar weet je wel wat ze denken? Misschien denken ze wel net als ikzelf: ‘Oh, wat een kutsituatie is dat toch altijd.’ of ‘Ik moet niet vergeten vanavond even schoenen te bestellen voor dat feestje zaterdag.’, want hoewel het anders voelt: het merendeel van gedachten van andere mensen gaat toch vooral over die andere mensen zelf.
Dus laten we dit afspreken: Doe. Aardig. Als je zoiets ziet gebeuren en je bent niet net aan schoenen aan het denken, zeg dan even iets. “Zwaar is het soms, he?” of “Oh, dat doet mijn kind ook altijd” of zelfs: “Kan ik je helpen?” Omdat we allemaal wel eens hulp nodig hebben, of een lief woordje. En dat helemaal prima is.
Anke Laterveer (36) is schrijver, columnist, cabaretier en web woman van Kek Mama. Samen met haar kinderen Jakob (7) en Hannah (6) woont ze in Haarlem
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Aribel (31), Ze is kortgeleden voor het eerst moeder geworden, maar ze merk dat haar schoonmoeder erg geïnteresseerd is in haar zwangerschapskilo’s. Tot grote frustratie van Aribel.
Nieuwe liefde kent geen leeftijdsgrenzen, zeggen ze. Maar is dat écht zo als je partner flink ouder of juist jonger is? Een nieuwe studie laat zien dat geluk in een leeftijdsverschil-relatie niet altijd gelijk verdeeld is…
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Marlies (34), moeder van twee dochters van vijf en drie jaar. Ze merkt dat haar schoonmoeder haar oudste kleindochter duidelijk voortrekt en dat begint pijn te doen.
We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig, gezond, veilig en een béétje succesvol worden. En oké, als ze toevallig miljardair worden, zeggen we daar ook geen nee tegen, toch? Kinderen met deze voornamen hebben dan ook de grootste kans om stinkend rijk te worden.
Als jij bent opgegroeid in de jaren ’90 of vroege jaren 2000, dan weet je hoe anders de jeugd toen was. Geen smartphones, geen AirTags, geen ouders die elk moment wisten waar je was. Dit zijn elf momenten uit die tijd die pure nostalgie oproepen. .Op warme zomeravonden sprong je op je fiets, verdween je […]
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
