Beeld: Getty Images
Actrice Carice van Houten is sinds kort klimaatactivist. Een lezing van wetenschapsfilosoof Chris Julien, bij Extinction Rebellion, veranderde haar kijk op de wereld én haar leven radicaal.
Na de lezing werd Carice bang. “Echt heel bang”, vertelt ze aan NRC. En ze voelde zich boos, onmachtig, verdrietig en schuldig. Eenmaal thuis keek ze naar haar zesjarige zoon die lag te slapen en vroeg zich af wat hem nog te wachten staat. “En niet alleen hem, hij staat natuurlijk symbool voor al het jonge leven.”
Sinds de actrice moeder is, leefde ze naar eigen zeggen in een bubbel en trok ze zich terug uit het publieke leven. “Natuurlijk kreeg ik wel wat mee, ik rook wel onraad, maar ik kon het niet goed plaatsen. Ik begréép het ook gewoon niet, hoe het zit met die anderhalve graad opwarming. Hoe erg is dat dan? Al die losse flodders aan informatie maakten me wel onrustig, ik voelde wel dat er dingen moesten veranderen”, vertelt ze. “Maar in de praktijk speelde ik met Paw Patrol en Lego en genoot ik daar heel erg van.”
“Ik kan niet anders, want ik kan mijn kind niet meer in de ogen kijken”
Dat Carice zich uitlaat over het klimaat zal ongetwijfeld zorgen voor kritiek. Daarover zegt ze: “Ik ben van het harmoniemodel en houd er niet van om mensen tegen me in het harnas te jagen. Maar ik kan niet anders, want ik kan mijn kind niet meer in de ogen kijken.”
Er wordt steeds vaker over baarschaamte gesproken. Zo twitterde schrijver Susan Smit in mei vorig jaar: ‘Er bestaat vleesschaamte. Vliegschaamte. ‘Te lang douchen’-schaamte. Maar nog geen ‘meer dan twee kinderen’-schaamte. Een taboe, ik weet het. Maar de aarde gaat kapot aan te veel mensen. Dat is het kale, naakte feit dat niemand durft te benoemen.’
Of Carice, met de wetenschap van nu, opnieuw voor een kind zou kiezen weet ze niet. “Ik denk het eerlijk gezegd niet, ook al is hij het mooiste dat me in mijn leven is overkomen”, zegt ze daarover.
Dat Monte in augustus jarig is en dat graag wil vieren met een springkussen ,vindt de actrice wel een ding. Waar ze dan vooral aan denkt is hoe extreem heet de zomer wordt. En dat ze niet weet hoe ze hem moet vertellen dat het misschien te warm wordt voor een springkussen in de tuin. Ze wil hem er op een of andere manier voor klaarstomen, zonder hem bang te maken. Over of ze zich schuldig voelt zegt ze: “Ik wilde graag een kind, maar heb me niet afgevraagd op wat voor wereld ik hem ging zetten. Over die onbezonnenheid voel ik wel een schuld. Het is nu mijn verantwoordelijkheid om te vechten voor het leven dat ik voor ogen had voor hem.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Bron: NRC
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
Die bekende ballen in de lucht houden, da’s voor iedere moeder een uitdaging, maar hoe doe je dat als je een succesvolle business runt? Kimberly Bosman deelt met Kek Mama hoe zij haar werk-privébalans in evenwicht houdt.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
