Arie Boomsma: ‘Ik wil geen schreeuwende ouder aan de rand van het sportveld zijn, roepend dat ze niet mogen opgeven’

Arie had altijd al een kinderwens. “Ik heb het toen ik jonger was altijd als een vanzelfsprekendheid gevoeld, maar tijdens een eerdere, lange relatie kon ik het me niet voorstellen, samen ouders worden. Met Romy was dat anders. Elke volgende stap – samenwonen, trouwen, kinderen krijgen – voelde logisch. Zij begon over kinderen, ik maakte vervolgens de monumentale fout haar te vragen of ze zichzelf niet te jong voelde om al een gezin te starten – we schelen best veel, ik ben ouder dan zij, er lag nog zo’n leven voor haar, wilde ze zich nu al vastleggen?”

Lees ook – Lucy Woesthoff: ‘Dinand had me vast verlaten als ik nog een vijfde had gewild! >

“Ze werd woedend op me: alsof ze zoiets zou opperen zónder er goed over na te denken! Ik wist toen nog niet wat ik nu wél weet: geestelijk is mijn vrouw jaren ouder dan ik, loopt ze op me voor, dus ja, natúúrlijk was zij er allang aan toe. Ik bracht het ook onhandig, als ik nu op dat moment terugkijk. Wat ik eigenlijk had willen zeggen, omdat ik dat ook zo voelde, was: leuk, te gek, ja, laten we dat samen doen.”

Buitenleven

Gezond leven is belangrijk voor het gezin, dat inmiddels drie kinderen telt. “Ik geloof heel erg dat als kinderen jou iets vaak zien doen, ze het interessant gaan vinden. Oftewel: hoe gezonder ons dagelijks
leven is, hoe gezonder dat van hen zal worden. Dit was voor Romy en mij een van de belangrijkste redenen om te verhuizen naar een boerderij, buiten de stad.”

Dat bevalt maar wat goed. De kinderen spenderen úren buiten. “Wij trouwens ook: we hebben paarden, schapen, een moestuin. Ik hak hout, maai het gras; op een boerderij is altijd werk te verzetten. Aan de kinderen zie ik dat dat voor hen net zo goed is als voor ons. Ik zie dat ze zich makkelijk bewegen, ze rennen en springen soepel.”

Samen sporten

Natuurlijk is bewegen iets dat de sportieve Arie op zijn kinderen over wil brengen. “Sporten leert je dat je moet doorzetten als je iets moeilijk vindt. Het is voor kinderen niet zo leuk om iets nog niet goed te kunnen, dat kan enorm frustrerend zijn. Maar leren dat je ergens beter in wordt naarmate je het vaker doet, biedt je handvatten voor allerlei situaties in het leven. Het is een stevig gevoel om te weten dat je iets kúnt aanleren, om te merken datje lichaam, als je een bepaalde beweging vaak genoeg hebt gemaakt, weet wat het moet doen – en dat dat leerproces normaal is. Dus ik wil heel graag dat mijn kinderen sporten.”

“Het is voor kinderen niet zo leuk om iets nog niet goed te kunnen, dat kan enorm frustrerend zijn”

“Tegelijkertijd vind ik het met kinderen een uitdaging, en eerlijk gezegd vind ik dit nog steeds moeilijk, hoe je sport op een vanzelfsprekende manier in hun leven brengt.” De ene keer sporten de kinderen graag mee, de andere keer – net wanneer papa het leuk vindt met z’n allen te sporten – is er geen animo. “Kijk, ik geloof écht in de waarde van sport, maar ik wil geen schreeuwende ouder aan de rand van het sportveld zijn, roepend dat ze niet mogen opgeven.”

Meer lezen? Leven doet Hopen van Roanne van Voorst is nu te koop.