Roze voor meisjes en blauw voor jongens? Onzin, vindt Kristin Smysniuk. Haar zoon mag dragen wat hij wil en op haar blog legt ze uit waarom.
Lees verder onder de advertentie
Toen Kristin met haar zoon in de schoenenwinkel liep, verscheen er een enorme glimlach op zijn gezicht. ‘Zijn oog was gevallen op een stel glinsterende, knalroze met paarse schoenen’, zegt ze. ‘Meisjesschoenen.’
Haar zoon liep echter automatisch door naar de jongensschoenen. ‘Want ja, daar ‘moest’ hij natuurlijk een nieuw paar gaan uitkiezen’, vervolgt Kristin. ‘Maar elk model dat hij probeerde, vond hij niks. Als ik hem vroeg wat hij ervan vond, reageerde hij gelaten.’
Tweede paar
Kristin bedacht zich geen moment en liep terug naar de meisjesafdeling, om de glitterschoenen uit het rek te pakken. ‘In mijn achterhoofd hoorde ik een stemmetje: wat als zijn vrienden hem met deze schoenen straks voor de gek houden? Of iedereen over hem heen valt? Maar dat stemmetje negeerde ik – ik wist dat ik mijn zoon dolblij zou maken.’
Ze had gelijk: haar zoon kon zijn geluk niet op toen hij de roze schoenen aangereikt kreeg. ‘Zijn enorme glimlach was onbetaalbaar. Uiteindelijk kochten we zelfs een tweede paar roze schoenen om binnenshuis te gebruiken. Toen we naar huis gingen, was mijn zoon lyrisch: hij wist precies welk overhemd en stropdas er perfect bij zouden passen.’
‘Ik laat hem zichzelf zijn’
Natuurlijk gaat het niet om de schoenen, zegt Kristin. ‘Ik deel dit verhaal om te laten zien dat ik mijn zoon laat zijn wie hij wil zijn. In plaats van wie de wereld denkt dat hij zou moeten zijn.’
Als moeder is het haar taak om vierkant achter hem te staan. ‘Dus als hij meisjesschoenen wil, dan krijgt hij die. Ik geef hem alle ruimte en vrijheid om zijn eigen pad te bewandelen, wat de buitenwereld er ook van vindt.’
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.