Een paar keer knipperen en Malu vierde ineens haar zoons tweede verjaardag. Het werd een dag waarin ze een belangrijke les leerde.
‘Hij wordt maar één keer 1’, hoor ik mezelf nog zeggen toen mensen ons vorig jaar vroegen waarom we in godsnaam zo groots uitpakte voor Macks eerste verjaardag. Ik begreep die opmerking niet. Het mooiste jaar uit ons leven moest immers royaal gevierd worden en dus huurden we een speelparadijs af, nodigden we ál onze dierbaren uit en maakten we er een feest van om nooit te vergeten.
Voor Macks tweede verjaardag ontvingen we alleen opa, oma en oom bij ons thuis. ‘Wat bijkletsen met een taartje’, was het idee. Tot de bewuste dag dichterbij kwam en ik – voordat ik het zelf ook maar enigszins doorhad – een dinotaart met bijpassende dinocupcakes bestelde en alles wat maar met dino’s te maken had (van dinobordjes en dinovlaggen tot dinoballonnen, dinopapier en een dinotafelkleed) in mijn digitale winkelmand gooide. ‘Hij wordt maar één keer twee’, werd mijn devies. En dat gelukzalige gevoel van een jaar geleden kwam weer omhoog.
Terwijl ik tijdens het versieren van de woonkamer de avond vóór Macks feestje plots als een snikkende sirene naar de ingepakte cadeaus staarde, drong het pas echt tot me door: niet alleen zijn eerste, vierde, zestiende of achttiende verjaardag, maar al z’n verjaardagen zijn bijzonder. Sterker nog: elke dag met Mack is bijzonder.
Lees ook
Zó voelen moeders zich tijdens het verjaardagsfeest van hun kind
Vriend en ik haalden die nacht urenlang herinneringen op van het afgelopen jaar. We vertelden hoe trots we zijn op ons kind. Hoe goed hij het doet op zijn manier, hoe zachtaardig en hoe lief hij is. Hoe zelfstandig hij ineens wordt en ook hoe trots we op elkaar zijn; dat we het toch maar even flikken, zo als een team.
En ja, dan kan het huis nog zo bombastisch versierd zijn en vol met cadeaus liggen, als we dit gevoel ook het komende jaar weer kunnen meegeven aan onze peuter, dan is dat het allermooiste geschenk. Daar kan toch geen speelparadijs of dinofeest tegenop?
Neem nu een abonnement op Kek Mama en profiteer van een geweldige aanbieding: 8 nummers én een Studio Noos-tas voor maar € 49,95!
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
