Beeld: Shutterstock
Geen moeder heeft ogen in haar achterhoofd. Daarom grijpt Elizabeth Broadbent in sommige gevallen in wanneer andere kinderen zich misdragen. En hoopt dat jij precies hetzelfde doet bij de hare.
Lief, begripvol, maar dwingend, benadrukt ze maar even. ‘Je weet immers nooit wat speelt bij een kind.’ Ook is het wel belangrijk dat je je even voorstelt voor je ingrijpt, stelt ze, en benoemt waaróm je hem terechtwijst. ‘Maar soms gedragen kinderen zich nu eenmaal als eikels’, schrijft ze in een blog, ‘en dan kun je niet anders dan handelen.’ In deze gevallen, bijvoorbeeld:
En betrap je haar kind op iets vergelijkbaars? ‘Vertel het me dan vooral’, zegt ze. ‘Dan bak ik koekjes voor je en zijn we waarschijnlijk vrienden voor het leven.’
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook.
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
Sommige kinderen lijken wel een onuitputtelijke batterij te hebben. Rennen, springen, spelen, praten – en dat het liefst allemaal tegelijk. Maar vergis je niet: ook jonge kinderen hebben soms gewoon rust nodig. Even niet naar school, niet presteren, niet sociaal hoeven zijn. Gewoon… pauze.
