Beeld: Canva
Als ouder wil je je kind beschermen tegen verdriet, frustratie of een blauwe plek. Maar wat als je zó fanatiek obstakels uit de weg schuift, dat je kind nooit leert om zelf te vallen én weer op te staan?
Welkom in de wereld van snowplow parenting – de opvoedstijl waarbij ouders letterlijk alles gladstrijken voor hun kind.
Een snowplow (je weet wel, sneeuwschuiver) maakt de weg vrij van alle obstakels. En dat is precies wat deze ouders doen: ze bellen de juf als er een lage toets score is, schrijven de motivatiebrief voor die bijbaan en zorgen dat hun puber nooit te laat komt – door zelf de wekker te zetten.
De term werd bekend in 2019 na het Amerikaanse “Operation Varsity Blues” schandaal, waarin ouders tienduizenden dollars betaalden om hun kind op een topuniversiteit te krijgen. Maar ook zonder omkoopschandalen zie je snowplow ouders steeds vaker.
Waarom die opkomst van het snowplow-ouderschap? Het korte antwoord: angst. Volgens psycholoog Dr. Carla Naumburg leven we in een tijd waarin ouders overladen worden met slecht nieuws via sociale media en 24-uurs nieuwskanalen. We willen onze kinderen koste wat het kost beschermen.
Ook schrijver Jessica Lahey vindt dat de media ons angstig maakt. “De media willen ons laten geloven dat onze kinderen constant in gevaar zijn, met gevaar dat van alle kanten komt. Terwijl dit historisch gezien juist één van de veiligste tijden is om kind te zijn.”
En dan is er nog technologie: een mailtje naar de docent of een appje naar de hockeycoach is zó gestuurd. Kortom, het is makkelijker dan ooit om te interveniëren in het leven van je kind, aldus Dr Damon Korb, een ontwikkelings-gedrag pedagoog.
Alles voor je kinderen weg snowplow’en doet niet veel goeds met kinderen helaas, zeggen experts.
Kinderen die nooit leren worstelen, haken sneller af als iets moeilijk wordt. Terwijl juist dat beetje moeite zorgt voor diepe, duurzame leerervaringen.
In een enquête van The New York Times gaf een groot deel van de ouders toe dat ze hun volwassen kinderen helpen met afspraken maken, deadlines herinneren en zelfs sollicitatiebrieven schrijven. Goedbedoeld? Misschien. Maar het ontneemt kinderen de kans om zelfredzaam te worden.
Als je als ouder altijd ingrijpt, leert een kind niet dat het zélf invloed heeft op dingen. Gevolg: gebrek aan zelfvertrouwen én motivatie. Op die manier ligt learned helplessness op de loer.
Ouders die hun keuzes baseren op angst, dragen die spanning vaak (onbewust) over op hun kind. Met als risico: een kind dat zelf ook angstig wordt bij elke tegenslag.
We snappen het hoor – je kind beschermen is een oerinstinct. Maar met deze tips doe je dat zónder hun groei in de weg te staan:
Snowplow ouders bedoelen het goed – ze willen hun kinderen beschermen tegen pijn. Maar kinderen groeien van een beetje strijd. Van vallen en zelf weer opstaan. Het is onmogelijk om alle narigheid bij je kind vandaan te houden. Want uiteindelijk is het leven geen gladgestreken skipiste, maar een hobbelige, spannende rit waar je vooral veel van leert.
Snowplow-ouders lijken veel op helikopterouders, maar er zijn wel verschillen. Je leest het hier.
Bron: Parents
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
