Bron: Pexels
Baby’s in bed laten huilen of onze kinderen met iemand laten knuffelen terwijl ze dat helemaal niet willen, dat doen millennials niet meer. Er zijn nog veel meer grote verschillen te merken en te zien tussen hoe wij opgevoed zijn en hoe we onze eigen kinderen opvoeden. Vijftien millennials delen hun opvoedregels.
Zo vinden de meeste millennial-ouders het onzin dat hun kind geen toetje mag als het bord niet leeggegeten is. En luisteren we naar wat onze kinderen nodig hebben, in plaats van ze te laten gehoorzamen.
Leer hieronder de regels van tien millennials die het bij de opvoeding van hun kids het net even anders doen dan hoe ze zelf zijn opgevoed.
“Mijn dochter van twee slaapt bij ons op de kamer en dat zal ze blijven doen tot ze niet meer wil. Als kind vond ik het vreselijk om alleen te slapen en als volwassene slaap ik nog steeds niet alleen. Ik wil niet dat ze zich alleen voelt in haar eigen huis.”
“Mijn grootste ding is om mijn excuses aan te bieden aan mijn kinderen als ik bijvoorbeeld heb geschreeuwd tegen ze. Ik liep vroeger op mijn tenen lopen en kon mijn emoties niet uiten thuis. Nu zorg ik ervoor dat ik mijn excuses aanbied aan mijn kinderen als ik mijn geduld verlies en dan leg ik uit dat volwassen zijn moeilijk kan zijn.”
“Ik beantwoord al hun ‘waarom’-vragen (en niet met ‘daarom’ of ‘omdat ik het zeg’), zodat ze mijn perspectief begrijpen.”
“Ik respecteer het als mijn dochter ‘nee’ zegt of aangeeft dat ze iets niet wil doen. Als ik haar kietel terwijl we spelen en ze zegt ‘nee of stop’, dan stop ik.”
“Ik vind het helemaal prima als mijn kinderen een dag thuis willen blijven, omdat ze erg moe zijn of echt hun dag niet hebben. Geen van beiden heeft moeite met leren, dus als ze af en toe thuis willen blijven, ben ik daar helemaal voor.”
“Ik koester nooit wrok en negeer mijn kinderen nooit. We praten over emoties en verwerken die.”
“We laten de kinderen absoluut niet knuffelen of fysieke genegenheid tonen aan iemand waarbij ze dat niet willen. We vragen ze of ze willen zwaaien of gewoon ‘doei’ willen zeggen.”
“Ik mocht niet tegen mijn ouders zeggen dat er iets was dat me dwarszat of mijn gevoelens uiten. Waar ik zelf erg trots op ben, is dat mijn dochter zich zo op haar gemak voelt om me precies te vertellen hoe ze zich voelt of dat ik haar gevoelens heb gekwetst. Dat ze haar emoties openlijk kan uiten, is zo fijn voor ons allemaal.”
“Mijn zoon mag ook iets anders zijn dan blij. Toen wij opgroeiden, werd ons verteld dat we onze houding moesten aanpassen als we ons niet blij voelden. Ik vertel mijn zoon dat hij zijn gevoelens mag voelen.”
“We dwingen onze kinderen niet om hun speelgoed te delen als ze dat niet willen, maar we vertellen ze ook dat anderen het soms niet met ze willen delen, en dat dat oké is.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
