Een drie maanden oude baby, zomaar verdwenen uit een Nederlands ziekenhuis. Wat klinkt als een nachtmerrie, werd afgelopen week werkelijkheid. De dader? De eigen vader van het kindje. Hij nam het kleintje zonder toestemming mee en probeerde ermee de grens over te steken. Gelukkig liep dat niet goed af, voor hem tenminste.
Lees verder onder de advertentie
Het klinkt bizar: een ouder die zijn eigen baby ontvoert. Maar dat is precies wat er gebeurde. De 45-jarige vader, afkomstig uit Moldavië, nam zijn baby mee uit een ziekenhuis ergens in Nederland, zonder medeweten van artsen of gezaghebbenden. Waarom het kind daar lag en of de vader recht had op bezoek, is niet bekendgemaakt. Het kindje werd als vermist opgegeven en de Nederlandse autoriteiten sloegen groot alarm, zo is te lezen in een Duits persbericht. Binnen korte tijd werd er een opsporingsbericht verspreid.
Lees verder onder de advertentie
Staande gehouden bij de grens
De vader reed richting Duitsland, vermoedelijk in de hoop ongemerkt het land te verlaten. Maar op de parkeerplaats Bunderneuland, net over de grens bij Bad Nieuweschans in Groningen, liep hij tegen de lamp. De Duitse grenspolitie controleerde het voertuig en trof daar de baby aan. Levend, maar kwetsbaar. De man had geen geldige papieren bij zich om Duitsland binnen te komen en werd daarom direct aangehouden. Bij verdere controle bleek dat hij ook nog in vier andere strafzaken gezocht werd.
Lees verder onder de advertentie
Baby terug in Nederlandse zorg
De drie maanden oude baby werd ter plekke onderzocht door artsen en daarna per ambulance teruggebracht naar een ziekenhuis in Nederland. Hoe het nu met het kindje gaat, is niet bekend, maar het lijkt erop dat het snel de juiste medische zorg heeft gekregen. De Nederlandse politie heeft bevestigd dat het onderzoek naar de ontvoering loopt, maar geeft verder nog geen details. Ook is niet bekendgemaakt om welk ziekenhuis het precies ging.
Lees verder onder de advertentie
Wat het motief ook was, een ding is zeker: dit is niet de veilige start die je voor een pasgeboren kindje hoopt. Gelukkig is het goed afgelopen en is het kindje weer onder medische begeleiding.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Leonie en Maarten waren altijd aan het kibbelen over geld. Om nog maar te zwijgen over de stress en haast en al het gedoe dat opvang en school opleveren. Ze besloten: hij zou stoppen met werken en voor de kinderen zorgen en zij ging fulltime werken.
Je zou denken dat zelfstandigheid bij je kind vooral komt door een heleboel taken en zelf overal over mag beslissen. Dat ze van alles zelf moeten doen, zelf moeten kiezen en zoveel mogelijk vrijheid krijgen. Maar verrassend genoeg werkt het juist andersom! Te veel keuzes en te veel zelf moeten beslissen kunnen kinderen juist overweldigen. […]
Elke generatie heeft zo z’n eigen stijl van ouderschap, maar de kloof tussen millennials en boomers is enorm. Boomers groeiden op met tough love: strenge regels, bijna geen schermtijd (want dat was er gewoon nog niet) en het idee dat kinderen zo snel mogelijk zelfstandig moesten worden. Nu hun kids zelf ouders zijn, kijken boomers […]
Hoe is je eerste bevalling je bevallen, dat wilden we graag van je weten. En daar gaven lezeressen massaal gehoor aan: 715 respondenten vulden de online enquête in. Tipje van de sluier: het merendeel is positief, maar ook anno 2025 zijn er echt nog wel wat verbeterpuntjes op te noemen.