Laten we eerlijk zijn: kinderen zijn dol op actie. Superhelden die slechteriken in elkaar beuken? Spannend! Een game waarin je tegenstanders virtueel de pan in hakt? Cool! Maar hoe onschuldig zijn die gewelddadige beelden voor een kind eigenlijk?
Lees verder onder de advertentie
Een groots opgezet Canadees onderzoek keek naar de effecten van gewelddadige beelden op jonge kinderen. De uitkomst? Vooral bij jongens is het opletten geblazen.
Jong geleerd, boos gedaan
In het onderzoek werden bijna 2.000 kinderen jarenlang gevolgd. Toen ze nog peuters waren (3,5 en 4,5 jaar oud), gaven hun ouders aan hoe vaak ze gewelddadige programma’s zagen — denk aan veel schieten, knokken, dat werk. Op hun 15e werd gevraagd hoe het inmiddels met ze ging.
Wat bleek? Jongens die als kleuter vaak geweld op tv zagen, hadden later meer de neiging om te slaan, ruzie te zoeken of zich asociaal te gedragen. Bij meisjes? Bijna geen effect. Die lijken minder beïnvloedbaar.
Hoe erg is dat dan?
Nee, je kind verandert niet direct in een mini-maffiabaas na één aflevering van Spider-Man. Maar hoe jonger kinderen gewelddadige beelden zien, hoe groter de kans dat ze dit soort gedrag normaal gaan vinden, blijkt. En dat kan doorsijpelen in hoe ze met anderen omgaan.
Volgens het Nederlands Jeugdinstituut hoef je de tv of tablet niet meteen in de kliko te gooien. Wat wel helpt?
Klets met je kind. Vraag: “Wat vond je van dat gevecht?” en luister echt.
Geef context. Uitleggen dat Batman fictie is en je ruzies niet met een knal hoeft op te lossen, doet wonderen.
Laat ze melden. Leren hoe je dingen rapporteert die te heftig zijn, geeft kinderen een gevoel van controle.
Kijk samen. Of in elk geval: weet wat er op hun scherm verschijnt. Nee, je hoeft geen Fortnite-expert te worden, maar even meegluren is goud waard.
Goede held
Het is dus geen drama als je kind af en toe iets kijkt waar wat geweld in voorkomt. Maar een beetje opletten kan geen kwaad. Zeker als je een zoon hebt die net iets te graag de ninja uithangt op het schoolplein.
En hé, als ze dan toch graag held willen zijn — laat ze dan de held zijn die z’n vrienden helpt, niet een die ze omver mept.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.