Beeld: Getty Images
Marlijn Weerdenburg (42), actrice, zangeres en presentatrice, deelt in een openhartig interview met het AD-weekendmagazine Mezza het persoonlijke verhaal over haar oudste zoon Teun, bij wie onlangs ADHD in zeer extreme vorm werd vastgesteld.
In een periode die al zwaar was, ze verloor haar moeder terwijl ze zwanger was van haar tweede kind, volgde deze uitdaging die haar moederschap en relatie flink op de proef stelde.
Een halfjaar na het overlijden van haar moeder begon zoon Teun op de basisschool. Maar al na een week was duidelijk dat het niet goed ging. “Hij beet andere kinderen, kroop onder tafels en raakte compleet overprikkeld in de klas”, vertelt Marlijn. Het reguliere onderwijs bleek geen passende plek. Thuis vielen ook dingen op, maar die werden aanvankelijk nog aan hun eigen opvoeding gekoppeld. “Ik dacht: misschien ben ik niet duidelijk genoeg als moeder. Of kunnen Paul en ik het gewoon niet goed aan.”
Marlijn en haar partner Paul besloten hulp te zoeken en Teun te laten onderzoeken. De uitkomst: ADHD, maar dan in zeer heftige vorm. Het was even slikken. Teun moest overstappen naar het speciaal basisonderwijs en kreeg het advies om met medicatie te starten. Dat laatste vonden ze spannend. “We waren bang dat hij een ander kind zou worden door die pillen.”
De medicatie werd daarom uitgesteld, in de hoop dat het misschien nog op een andere manier zou lukken. Maar de situatie werd thuis steeds nijpender. “Er was voortdurend ruzie. Als ouder ga je schreeuwen uit wanhoop, omdat je niet meer weet waarom je kind niet luistert. En hij was ook echt heel ongelukkig.”
Uiteindelijk besloten ze toch te starten met medicatie, en die beslissing veranderde alles. “Vrijwel meteen zagen we verschil. Teun vond zijn rust, maar bleef gewoon zichzelf. Voor het eerst kwam er kalmte in huis.” Inmiddels floreert Teun op zijn nieuwe school en ziet Marlijn haar zoon weer gelukkig zijn. “Dat raakt me enorm. Daarom wil ik dit ook delen. Er zijn zoveel ouders die denken: er is niks aan de hand met mijn kind, hij moet gewoon meedoen met de rest. Maar soms is dat geen optie, en is hulp geen zwakte, maar juist een kans op geluk.”
De turbulente jaren hebben niet alleen sporen nagelaten in het ouderschap, maar ook in de relatie tussen Marlijn en Paul. “We vragen ons weleens af wat we nog samen hebben, behalve een huis en kinderen. De liefde tussen ons heeft al jaren geen water gekregen.” Nu er thuis weer wat meer balans is, beseft ze dat er werk aan de winkel is op relationeel vlak. “We hebben nog wat in te halen.”
Met haar verhaal wil Marlijn het taboe rondom psychische kwetsbaarheid bij kinderen doorbreken. Ze laat zien dat zelfs met liefdevolle ouders en een warm thuis, er soms toch problemen zijn die groter zijn dan jezelf. En dat hulp zoeken geen falen is, maar juist getuigt van kracht. “Teun is gelukkig, en dat is het enige dat telt.”
Kinderen met ADHD hebben vaker moeite met lezen, spelling en rekenen. In dit artikel lees je waarom.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Je vakantie kan in een splitsecond een nare wending nemen. Zo ook voor Malou en haar man en dochter, toen haar dochter in zee tussen de kwallen terecht kwam.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze hoe ze de zomervakantie met zoon heeft ervaren.
Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Ze was gelukkig getrouwd, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwachts zijn koffers pakte. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: Lieve gaat in haar uppie met haar twee zoons kamperen, maar dan slaan de vakantietwijfels toe.
Vakantie haalt niet bij iedereen het beste in zich naar boven, al doe je nog zo je best. Net als Feline, die zo haar best had gedaan met het boeken van de vakantie, maar waarbij het toch nog allemaal helemaal de mist in ging toen ze eenmaal op het vliegveld waren.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
