Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9).
Wanneer heb jij voor het laatst gemasturbeerd? Het kan zijn dat je bij deze vraag het oncomfortabele van het scherm voelt afspatten. Dat begrijp ik, maar ik ben een vrager. Mijn vrienden slash collega’s zijn dan ook geregeld huiverig als ik in mijn quest for life allerlei vragen op ze afvuur. “Hoeveel verdien jij? Wat heb je gestemd? Hoe vaak masturbeer jij?” Op deze laatste vraag heb ik ooit van een Zweedse vriendin een zeer inspirerend antwoord gekregen, maar daar kom ik later op terug. Eerst wil ik graag vertellen waarom ik deze vragen stel.
Ik doe het om twee redenen: ten eerste ben ik bloednieuwsgierig en heb ik last van FOMO. Wat nu als ik er op mijn tachtigste achterkom dat de hele wereld masturbeert, maar ik het mezelf met mijn preutse brein veel te weinig heb gegund? Of dat bijvoorbeeld jaren later blijkt dat ik veel minder heb verdiend dan mijn (mannelijke) collega? Maar ik stel ze ook om de vergaarde kennis te delen met mijn fellow planeetbewoners. En dan het liefst met de moederwezens. Want wij vrouwen twijfelen vaak eerst aan onszelf en denken regelmatig dat we de enige zijn met een specifiek probleem. Maar niets blijkt minder waar.
Lees ook – Seksblunders: ‘Ik liet me helemaal gaan. Bleek mijn buurvrouw alles te hebben gehoord’ >
Zo had ik laatst voor het eerst in mijn leven een vaginale schimmelinfectie. Joe-hoe. Ik had die avond een verjaardag waar ik meteen te rade ging bij de gasten van mijn vriendin. Nadat ik licht onzeker, en met mijn ogen dicht, mijn symptomen in de groep gooide, bleek de groepsdiagnose dat het een onschuldige schimmelinfectie was. Halleluja. De verlossing zat in een capsule die ik gewoon bij de drogist kon kopen.
Vervolgens vlogen de schimmelinfectie-ervaringen over de borrelhappen en dronken we tezamen in vrede onze gin-tonics. De buurvrouw van mijn vriendin (die ik niet kende) knikte mee, maar ik dacht aan haar te zien dat ze toch stiekem een mentale notitie maakte van de opgedane info.
En dat is nu precies wat ik vaak als onderliggend doel heb met mijn ‘nieuwsgierige’ vragen. Zodat we elkaars leven een beetje makkelijker, leuker én minder onzeker kunnen maken.
O, en weet je wat mijn Zweedse vriendin (moeder van twee) antwoordde op de vraag hoe vaak zij masturbeerde? “Every day”, want dan viel ze zo lekker in slaap. Doe er uw voordeel mee…
Deze column staat in de Kek Mama Mombracing special 2022.
Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft? Je leest ze hier.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
