Beeld: Nine IJff
Suzanne den Ouden (35) heeft een relatie met Jasper (40) en is moeder van Joshua (8) en Emma (bijna 7). In de Kek Mama Special over mombracing geeft Suzanne zich, net als vier andere moeders, volledig bloot.
“Ken je dat kinderliedje over de dikste billen van het land? Die heb ik dus, volgens mijn kinderen. Ik vind het geen probleem dat ze me dik noemen – dat ben ik ook – maar ik leer ze wel dat dat niet iets negatiefs is. Dik wordt snel geassocieerd met lelijk, terwijl je met een vol postuur ook heel mooi kunt zijn.
Meer verhalen van moeders over alles dat met mombracing te maken heeft lees je hier.
Ik ben al jaren te zwaar. Door een moeilijke thuissituatie werd ik als kind een emotie-eter en ook vanwege mijn astmamedicatie kwam ik aan. Mijn familie, veel bezig met lijnen, zei vaak: ‘Oppassen, anders word je te dik.’ Maar verboden vruchten zijn het lekkerst, dus ging ik stiekem snoepen.
Ik ontwikkelde een verstoorde relatie met eten en ging rond mijn twintigste over de honderd kilo. In een centrum voor eetstoornissen werd binge eating disorder (BED) bij me vastgesteld: een eetstoornis waarbij je in korte tijd grote hoeveelheden voedsel eet. Via een zelfhulpgroep leerde ik wat normale voeding is en hoe ik kon omgaan met mijn emoties. Verdriet en pijn doorvoelen, in plaats van naar eten grijpen.
Een paar jaar later viel ik maar liefst veertig kilo af, maar jammer genoeg kwamen die er door hormonen en depressies tijdens mijn zwangerschappen weer bij. Ik voelde een sterke drang om een perfecte moeder te zijn, maar schoot voor mijn gevoel overal in tekort. Toen ik na de geboorte van Emma suïcidale gedachten kreeg, ging ik in therapie. Daar leerde ik dat je geen perfecte moeder kunt en hoéft te zijn – een kind heeft vooral liefde nodig.
Door de emoties, eten en antidepressiva werd ik steeds zwaarder. Inmiddels ben ik met 130 kilo weer terug bij af. Dat is jammer, maar toch denk ik: het is oké. Vroeger droomde ik van een slank figuur, nu vind ik dat ik er ook met dit postuur mag zijn, zeker na wat ik heb meegemaakt. Alles is in proportie, ik heb een mooi gezicht en ben trots op mijn decolleté.
“Alles is in proportie, ik heb een mooi gezicht en ben trots op mijn decolleté”
Het enige nadeel: mijn overgewicht beperkt me fysiek. Niet als moeder – ik ben er zo een die koekjes bakt en knutselt – maar mijn werk als verpleegkundige valt me zwaar. Bukken, tillen, lang staan. Om fitter te worden hoop ik met sporten en gezond eten richting de honderd kilo te gaan, maar ik heb geen streefgewicht. Van mijn kinderen mag ik niet te veel afvallen: ‘Want je bent zo lekker zacht, mam.’”
Dit portret staat in de Kek Mama Mombracing Special 2022.
77% van de moeders in Nederland heeft te maken met momshaming, blijkt uit onderzoek van Kek Mama. Dat vond de redactie zó schokkend, dat ze een campagne is gestart: Kek Mama lanceert mombracing, de tegenhanger van momshaming, en roept alle moeders op om elkaar voortaan te steunen in plaats van te bekritiseren.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
