Borstvoeding: de een vindt het het mooiste wat er is, de ander vindt het een crime. Bij de een gaat het vlekkeloos, de ander sprokkelt al kolvend beetje bij beetje een hele voeding bij elkaar. Kortom: borstvoeding geven is niet everyone’s cup of tea.
Lees verder onder de advertentie
Sommige moeders geven hun kindje borstvoeding tot (ver) na hun eerste verjaardag. En dat levert soms hilarische taferelen op. Want een beweeglijke dreumes of peuter voeden is toch echt wel heel wat anders dan een newborn.
1. “Waarom kan hij nou nooit gewoon even blijven liggen?”
Even rustig liggend voeden is er niet meer bij, jouw dreumes neemt het liefst al wandelend jouw borst mee om al drinkend de wereld te verkennen. Tsja, dan is een fles toch wel een stuk handiger. Drinken gaat alleen nog in de meest bizarre houdingen, van staand tot half op de kop hangend om maar niks te missen van wat er om hem heen gebeurt.
Lees verder onder de advertentie
2. “Wel handig dat hij inmiddels zelf zijn hoofd kan optillen”
Wat een gedoe is dat eigenlijk met zo’n newborn met een zwak nekje. Als je kindje eenmaal wat sterker en mobieler is, is het toch allemaal wat minder onhandig. Zo houden ze zelf hun neus van je borst af zodat ze niet zichzelf de verstikkingsdood in slurpen en kan jij wat gemakkelijkere posities aannemen tijdens het voeden.
Lees verder onder de advertentie
3. “Ik koester dit momentje van ons samen”
Midden in de hectiek die het dagelijks leven met een (of meerdere) kind(eren) is, is er soms ook even… rust. Het voeden hoort er nu eenmaal bij, dus je maakt er tijd voor vrij en je hebt daardoor even een rustig momentje samen. En wat is dat fijn. Je kan er enorm van genieten om zo lekker met je kindje te zitten en dit momentje samen door te brengen.
4. “Wat fijn dat het wat vrijblijvender voelt inmiddels”
Het voeden van een jonge baby kan best benauwend voelen. Ze zijn volledig van jou afhankelijk, krijgen nog geen ander voedsel dan jouw melk (of borstvoeding samen met kunstvoeding natuurlijk) en elke drie uur moet je weer paraat staan met je borst, dag en nacht. Met een dreumes (of peuter) is dat een heel stuk minder. Ze kunnen ook zonder, want ze eten ook vast voedsel. Een nachtvoeding hebben ze ook niet meer nodig. Het is wat vrijblijvender, en dat is best een opluchting.
Lees verder onder de advertentie
5. “Had ik hem maar niet een woord voor melk aangeleerd”
Als je dreumes eenmaal woordjes leert, komt er bij borstvoedingsdreumesen (leuk galgje woord) ook zeker een woord voor “melk”. Wat ze dan natuurlijk ook het liefst te pas en te onpas schreeuwen. Bij voorkeur en plein public. Ook kunnen ze zonder pardon in je shirt gaan graaien wanneer ze wel trek hebben in een slokje. Ook bij voorkeur in het openbaar. Hoewel ongemakkelijk, levert dit ook hilarische momenten op waar je (achteraf) hard om kan lachen.
6. “Zo schattig hoe enthousiast hij nog steeds wordt van het voeden”
Die gelukzalige geluidjes of enthousiaste bewegingen als je dreumes door krijgt dat je een borst tevoorschijn gaat toveren, dat is toch goud waard. Zo schattig om te zien hoe blij ze ervan worden en hoe erg ze er nog van genieten. Daar geniet je zelf ook van.
7. “Ik voel me soms meer een lopend buffet dan een moeder”
En soms is het ook wat minder schattig. Bijvoorbeeld wanneer je dreumes je niet eens gedag zegt of een knuffel wil geven als je hem weer ziet na een dag werken, maar meteen eist dat hij melk krijgt. En het op een krijsen zet als je weigert. Ben ik nou je wandelende melkfabriek of je moeder?
8. “Wat als hij nooit wil stoppen met borstvoeding?”
Zelf aangeven dat je er klaar mee bent om borstvoeding te geven, dat is nog niet zo gemakkelijk als je dreumes of peuter er nog wel heel erg blij van wordt en er nog vaak om vraagt. Je wilt je kindje ook niet iets ontzeggen waar hij nog zo veel behoefte aan heeft, maar pff, soms heb je het er wel een beetje mee gehad. Wat nou als hij nooit uit zichzelf stopt met erom vragen?
9. “Wat een lang lijf, wat is hij eigenlijk groot geworden”
Goed, het is handig dat ze sterker zijn dan een baby en zichzelf daardoor goed kunnen positioneren, maar zo’n lang lijf half naast je schoot hebben hangen is ook niet alles. Sommige dingen waren weldegelijk gemakkelijker toen je dreumes nog een baby was en gewoon op schoot paste. En wat is hij dan eigenlijk bizar snel gegroeid. Je weet het nog als de dag van gisteren dat je kindje nog als baby’tje aan je borst dronk.
10. “Hij heeft echt de aandachtsspanne van een goudvis”
Allemaal leuk en aardig, maar met tepel en al in je mond ineens opkijken omdat je iets hoort, dat kan dus niet. Dat doet zeer. Toch gebeurt het regelmatig dat dreumesen alleen maar continu afgeleid zijn tijdens het voeden. Dan lijkt het ineens net alsof ze er niet zoveel interesse meer in hebben. En dat is dan toch wel weer een beetje bittersweet.
Tijdens de Nationale Borstvoedingsweek in week 40 (een knipoog naar 40 weken zwangerschap) besteden we bij Kek Mama extra aandacht aan borstvoeding en alles wat erbij komt kijken.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
In onze rubriek ‘Op het eerste gezicht’ vragen we moeders hoe het allemaal begon. Was het liefde op het eerste gezicht? En hadden ze ooit gedacht dat deze persoon hun partner én co-pilot in het ouderschap zou worden?
Als kind vond je sommige dingen maar raar. Huh, vroeg naar bed? Snakken naar een kop koffie? Maar, verrassing, nu je zelf ouder bent snap je ineens heel goed wat ze bedoelden.
Een opblaasbare nekring voor je baby in het (zwem)bad: veel ouders zwichten voor dit geinige hebbeding. Maar een Ierse dokter deelt een belangrijke waarschuwing: ze smeekt alle mama’s en papa’s om dit product niet te kopen.
Seksjournalist Marith en vriend Duncan nemen het niet zo nauw met monogamie. Seks met anderen moet – zo af en toe – kunnen. Tot Marith zwanger wordt en ze helemaal geen ‘openhartige relatie’ meer wil.