Beeld: Canva
Uiteten met kinderen hoeft niet te betekenen dat je altijd belandt bij de frietjes en pasta zonder saus.
Wie met kinderen uit eten gaat, weet: het is verleidelijk om gewoon iets van het kindermenu te bestellen. Lekker veilig, voorspelbaar en zonder discussie. Maar wat als je je kinderen wil laten proeven van nieuwe smaken zonder elke keer ruzie aan tafel? Bekende chefs en foodexperts delen, in een artikel van Scary Mommy, hoe zij het aanpakken met hun eigen kinderen. Hun tips zijn verrassend toegankelijk en soms juist heerlijk nuchter.
Rachel Kirk, foodblogger en moeder van een vijfjarige, geeft in het artikel eerlijk toe dat ze soms ook gewoon zwicht. “Mijn man en ik gaan heus wel eens naar een restaurant waar nuggets op het menu staan, gewoon omdat het makkelijk is. In Palm Springs vonden we zelfs een Mexicaans restaurant waar ze dinonuggets serveren, ideaal! En eerlijk is eerlijk: soms is gemak ook gewoon even belangrijker dan culinaire opvoeding.”
Erin Fletter, kookboekauteur en moeder van drie dochters, vermijdt het kindermenu juist bewust. In plaats daarvan bestelt ze kleinere gerechten van het gewone menu. “Voorgerechten en bijgerechten zijn ideaal. Zo ontdekten mijn meiden dat ze dol zijn op octopus, gewoon doordat we een keer tapas bestelden op goed geluk.”
Een slimme manier om kinderen nieuwe dingen te laten proberen? Laat ze zelf iets kiezen om te delen met de tafel. “Als ze het zelf bestellen, willen ze het vaak ook proberen”, zegt Fletter. “Vraag ze om één spannend gerecht uit te kiezen voor iedereen, en prijs ze als ze durven, zonder druk.
Chef Frank Bonanno doet hetzelfde met zijn gezin: “We bestellen meerdere kleine gerechten en delen alles. Zo kunnen de kinderen rustig proeven, zonder dat ze een heel bord hoeven leeg te eten. En soms verrassen ze zichzelf.” Niet alles hoeft in kindformaat te zijn. Bonanno tipt: “Vraag of je een halve portie van een gerecht van de gewone kaart kunt krijgen. Vaak krijg je dan veel betere kwaliteit voor ongeveer dezelfde prijs als nuggets of pasta.”
Kinderen zijn veel eerder geneigd iets te proberen als ze het gevoel hebben dat ze zelf mogen kiezen. Fletter vraagt bijvoorbeeld of sauzen en kruiden apart geserveerd kunnen worden, zodat haar dochters eerst kunnen proeven. “Als ze zelf bepalen wat ze eten, staan ze meer open voor nieuwe dingen.” Chef Galen Zamarra zegt het zo: “Laat ze het menu zelf bekijken, geef ze een beetje vrijheid. En ja, als ze de groenten willen weglaten: prima. Het gaat om het plezier in eten.”
Een tafel in een restaurant kan aanvoelen als een soort druktest: nieuwe smaken, onbekende gerechten, blikken van andere gasten. Rachel Kirk heeft daarom een andere strategie: “We gaan samen naar markten, foodtrucks of festivals. Op die plekken voelt het veel minder als ‘moeten proeven’. Mijn zoon at daar ineens gerookte zalm, hibiscusthee en beef jerky: dingen die hij thuis nooit zou aanraken.”
Zamarra raadt ouders aan om voeding te betrekken in het dagelijks leven. “Laat ze mee boodschappen doen, laat ze zelf groenten kiezen. Kook samen, kweek kruiden op de vensterbank. Hoe meer betrokkenheid, hoe groter de nieuwsgierigheid.”
Alle chefs zijn het over één ding eens: die fase van kipnuggets en droge pasta hoort er gewoon bij. Maar als je kinderen de ruimte geeft om te ontdekken, zonder druk en met een beetje speelsheid, dan komt er vanzelf een moment waarop ze iets nieuws proberen. En wie weet verrassen ze je, net als de kinderen van deze chefs, met een liefde voor octopus, risotto of calamari.
Steeds meer horecazaken vinden dat kindermenu’s gezonder moeten. Hier lees je er meer over.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
Volgens opvoeddeskundige Jenny Anderson is het belangrijk om je kind te leren dat je plezier kunt blijven houden in het leren op school.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Iedereen hoopt dat z’n kind een beetje mee kan komen in de klas, maar als het mijlenver voorloopt is dat ook weer lastig. “Ik merk dat er nog steeds een taboe rust op hoogbegaafdheid.”
Suzan en Freek kunnen niet wachten op het ouderschap en fantaseren nu al over de curling ouders die zij denken te worden voor hun zoontje.
