Beeld: Getty Images
Een sinterklaasfeest zonder bergen nieuw speelgoed in huis te halen? Kan gewoon! Maak kennis met de Recyclepiet. Het maak het zetten van de schoen niet alleen leuker, maar ook een stuk bewuster.
Met de Recyclepiet – een tip uit het groene lifestyleboek NIKS NIEUWS – geef je een duurzame draai aan het sinterklaasfeest die zowel kinderen als ouders blij maakt. En geloof ons: deze tip wil je echt gebruiken voor de Sint weer naar Spanje vertrekt.
Het idee is simpel en briljant. Samen met je kind speur je door de speelgoedmanden- en kasten. Zoek speelgoed uit waar al weken (of maanden) niet naar is omgekeken. Die ene puzzel die je kind inmiddels uit zijn of haar hoofd kent, dat luide, toeterende autootje, het knuffeltje dat nu echt wel met pensioen mag en ga zo maar door. Verzamel het en zet het bij de schoen. Recyclepiet zorgt ervoor dat het speelgoed wordt opgehaald en maakt andere kinderen er weer blij mee.
Maar dat is nog niet alles, want terwijl het speelgoed een nieuw thuis vindt, kan er zomaar iets terugkomen in de schoen: een klein of nuttig cadeautje, een briefje of een lief bedankje van Recyclepiet zelf. Spanning en sinterklaasmagie gegarandeerd!
Saskia Sampimon-Versneij, auteur van het duurzame lifestyle boek NIKS NIEUWS deelde een Instagrampost over de tip uit haar boek. Een lezer raakte namelijk zo geïnspireerd door de tip, dat zij ermee aan de slag ging. “Een dikke shoutout naar Marja Treep die deze box en foto’s maakte”, aldus Saskia over het prachtige knutselwerk (zie hieronder). Hoe leuk!
Tekst gaat verder onder de Instagrampost
Naast de Recyclepiet-box waar het verzamelde speelgoed in kan worden verzameld bij de schoen, deelt Saskia ook het zelfverzonnen gedicht van Marja die bij dit slimme idee hoort:
Hoi, je kent me misschien niet,
maar ik ben de enige echte Recyclepiet.
Mag ik wat van jouw speelgoed in een andere schoen doen?
Dat waar je toch niet meer mee speelt.
Zelfs niet als je je zo ontzettend, ontiegelijk, allerbarstes kapot verveelt.
Als jij dat speelgoed met mij deelt,
zorg ik dat een ander kindje er weer mee speelt.
Misschien dat je kan kiezen voor iets met een mega-irritant geluid,
maar zelluf weten – het maakt papa en mama vast niks uit.
En dan krijg jij ook weer wat van mij.
Misschien zelfs wat een ander kindje weg ging doen.
Prop ik dat gewoon weer in jouw schoen.
En dan is hij blij, zij blij, jij blij, wij blij,
de hele wereld blij, zelfs de hele aarde blij, alle sterren blij.
Iedereen blij zoals je ziet.
En dat allemaal omdat jij zo lief wilde delen met mij, de Recyclepiet.
Durf jij het aan om iets nieuws te proberen deze sinterklaasperiode? Recyclepiet staat al te trappelen!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Een solo-tripje naar Lille om even op te laden? Klinkt als de droom van elke moeder met zeven kinderen. Voor Lisa Jansen, beter bekend als de nuchtere moeder van het gezin Bal uit Een huis vol, werd het een avontuur vol stress, wifi-drama en een onverwacht telefoontje van de politie.
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
