512276256
Traphekjes, autostoeltjes en een helm op bij het fietsen: veiligheid voor alles, als het om je kinderen gaat. Toch hangen er in veel huizen nog geen koolmonoxidemelders. Terwijl dit toch zo ontzettend belangrijk is. Waar kun je ze ’t beste laten?
Koolmonoxide is een gevaarlijk gas. Je kunt het niet ruiken, proeven of zien. Als je koolmonoxide inademt kunt u klachten krijgen, zoals hoofdpijn, misselijkheid en moeheid. Als je teveel koolmonoxide inademt kun je bewusteloos raken en zelfs overlijden. Koolmonoxide kan ontstaan bij elk verbrandingstoestel. In huis zijn dat verwarmingstoestellen, warmwatertoestellen, kooktoestellen. De juiste plek voor het monteren van een koolmonoxidemelder is daar waar de koolmonoxide zich bevindt. En dat verschilt per ruimte. Daarom is het verstandig om een koolmonoxide melder in je huis te hangen of juist laag neer te leggen. Deze detecteert koolmonoxide en slaat alarm na het meten van een verhoogde concentratie van het gas.
Heeft de ruimte een verbrandingstoestel en een recht plafond? Als er in de ruimte een kachel, CV ketel of geiser bevindt, plaats dan de koolmonoxidemelder boven dit apparaat of tegen het plafond.
Heb je een schuin plafond? Plaats de CO-melder tegen het schuine gedeelte.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
