Mijn toyboy & ik

“Soms kijk ik verwonderd naar het groepje testosteron dat met chips en cola op mijn bank zit te gamen. Vijf mannen, variërend van 6 tot 37, die uitgelaten elkaar beschieten met spelletjes waar ik niets van snap. Op zulke momenten voel ik me ineens heel erg oud. Grappig genoeg hebben Wensley en ik precies dezelfde dingen gedaan in ons leven, maar wel met een decennium ertussen. We vierden allebei vakantie in Lloret de Mar, gingen uit in dezelfde disco en dansten op Sensation in de Arena.

Ik wilde het niet geloven

We leerden elkaar zeven jaar geleden kennen via een LinkedIn-groep. Ik zag zijn foto en stelde hem de onnozele vraag: ‘Ben jij dit?’, gevolgd door een spontaan: ‘Jeetje, wat ben jij een lekker ding.’ Op dat moment had Wensley nog een relatie, dus verder dan onschuldig chatten ging het niet. Een jaar later was hij weg bij zijn vriendin en spraken we af. Hij kwam keurig een kopje thee drinken en nam vreselijke krokussen voor me mee. Vier uur lang kletsten we aan één stuk door en toen was ik verliefd. Overigens hoorde ik toen pas dat hij tien jaar jonger is. Hij moest zijn rijbewijs tonen, ik wilde het niet geloven.

Een vriend noemt me plagend een cougar

Het leeftijdsverschil is voor onze omgeving geen punt. Mijn moeder van 84 was meteen stapel op Wensley, een vriend noemt me plagend een cougar en mijn vriendinnen applaudisseerden – die vonden het blijkbaar een verdienste dat het me gelukt was zo’n mooie toyboy aan de haak te slaan. Als wij al opmerkingen krijgen, dan gaat het over het kleurverschil. Ik nam Wensley mee naar een verjaardag van mijn Amsterdamse tante. ‘Oh San, je hebt een donkere man’, riep ze enthousiast uit. Ik heb toen maar gezegd dat hij al best goed was ingeburgerd.”

Meer portretten van vrouwen en hun jongere vriend staan in Kek Mama 12.