Als een scenarioschrijver met dit script op de proppen kwam, zou dat vast in de prullenbak eindigen. Maar soms is het leven net een B-film, inclusief onwaarschijnlijke liefde en het cadeau dat daaruit voortkwam.
Lees verder onder de advertentie
Mandy (45) had al twee volwassen zonen, toen ze vorig jaar beviel van een dochter. Noa kreeg ze met Noël (25), een vriend van haar oudste.
“Ik viel op oudere mannen, mijn hele leven al. Het resultaat van een afwezige vader in mijn jeugd, zegt mijn psychologie van de koude grond. Ook met de vader van mijn zonen verschil ik flink van leeftijd; ik was twintig, hij 39 toen onze oudste, Julian, geboren werd. Onze relatie werkte niet. In het begin deelden we alles. Onze liefde voor feesten en festivals, elke avond een huis vol vrienden. Maar toen de kinderen twaalf en tien waren, bleken we onmetelijk ver uit elkaar gegroeid.
Lees verder onder de advertentie
Hij wilde me temmen, ik wilde niet verstoffen
Mijn ex was begin vijftig en wilde rust in de tent, ik was nog steeds een jonge hond die energie had voor alles. Ik wilde geen zaterdagen op de bank en om elf uur naar bed. Ik wilde dansen en drie keer van carrière veranderen, gewoon omdat het kon. Hij wilde me temmen, ik wilde niet verstoffen. En zo begaf ik me op mijn 32e als kersverse single tussen de leeftijdsgenoten die nog met hun grotemensenlevens moesten beginnen. Ik begreep ze niet, want ik was met best grote kinderen en een ex-man levens verder. En zo struikelde ik een tijdlang door het alleenstaand moederschap. Mijn ex toonde zich een prima vader die qua zorg de meeste weekends voor zijn rekening nam. Zo kon ik feesten en hij zijn felbegeerde avonden doorbrengen op de bank, met zijn kinderen die op die leeftijd niets liever wilden.
En toen werd Julian achttien. Hij vond het wel tof, een moeder die nog wel een nacht wilde doorhalen en soms een jointje met hem meerookte. Het kon, vond ik. Julian studeerde met succes aan het hbo, alles liep op rolletjes. Zo ontmoette ik zijn vriend Noël, die na een lastige jeugd al een tijd op zichzelf woonde. Hij was maar twee jaar ouder dan mijn zoon, maar direct voelde ik dat Noël levens verder was in zijn ontwikkeling. Hij was geïnteresseerd, nuchter en analytisch, en kon situaties met één korte observatie doorgronden en samenvatten in een paar snedige zinnen. Het intrigeerde me.
Lees verder onder de advertentie
Noël leek er geen seconde mee bezig te zijn dat ik de moeder was van zijn goede vriend. Hij benaderde me als een leeftijdsgenoot met wie het simpelweg goed klikte. Ook ik vergat ons leeftijdsverschil – ik viel immers op oudere mannen – tot we op een avond tijdens een praatsessie met z’n drieën op mijn bank een blik uitwisselden waarbij we allebei wisten: hier is meer aan de hand.
Zijn studentenkamer
Ik twijfelde niet toen hij me de volgende dag appte of ik die week bij hem kwam eten, schrok niet van zijn studentenkamer, maar genoot van zijn aandacht – ook al bleek het diner pizza. We praatten, kusten voor het eerst, praatten nog meer en belandden in bed. Pas toen ik naar huis reed, realiseerde ik me wat ik had gedaan. Had ik een midlifecrisis? Ik, met mijn veertigerslijf en twee kinderen op de bank van bijna Noëls leeftijd?
Maar het gevoel was niet te stoppen. Na een halfjaar daten in het geheim wilden we Julian niet langer voorliegen. Ik verwachtte dat hij woest zou worden, want een van zijn beste vrienden werd nu plotseling zijn stiefvader. Het tegenovergestelde gebeurde. ‘Ik gun je eindelijk eens iemand zoals hij’, zei Julian ontwapenend, totaal niet van de leg door ons leeftijdsverschil. Toch wilde ik niet samenwonen zolang Julian thuis woonde, dat voelde als verraad. Maar Julian vond nog geen maand na ons gesprek een kamer, en een halfjaar later woonde Noël bij mijn jongste zoon en mij.
‘Ik verwachtte dat hij woest zou worden, want een van zijn beste vrienden werd nu plotseling zijn stiefvader’
Een positieve test
Over kinderen van ons samen hadden we het nooit gehad. Ik was er niet meer mee bezig, en Noël nog niet. Tot de natuur voor ons besloot en ik zwanger raakte van Noa. We hadden in paniek kunnen raken. Ik was 43, mijn partner piepjong, en hoewel we samenwoonden maakte dit onze relatie voor mijn gevoel pas officieel. Maar toen ik zei dat ik dacht dat ik zwanger was, en we dezelfde middag nog een positieve test in handen hielden, konden we alleen maar schateren.
Noa wordt komend voorjaar één. Ik beleef het moederschap volledig anders dan de eerste keren. Omdat ik zelf wijzer ben, rustiger. Maar ook dankzij Noël, die alles aanpakt op gevoel. Natuurlijk weet ik weleens iets beter omdat ik het al twee keer heb gedaan. Dat accepteert hij zonder morren, het biedt ook veiligheid. Mijn familie veroordeelt onze relatie, Noëls vrienden noemen me gekscherend ‘cougar’. Maar mijn zonen zijn dolgelukkig met hun zusje, zien Noël als hun vriend en accepteren hem evengoed als mijn partner. Ik heb me nog nooit zo intens tevreden gevoeld.
Ijzersterk vangnet
Dat Noa opgroeit met broers die haar vader konden zijn en een vader in diezelfde leeftijd, voelt als een ijzersterk vangnet. Juist omdat ik een oudere moeder ben en waarschijnlijk eerder wegval dan Noël. Dit is wel het laatste scenario dat ik als mijn toekomst had gezien, maar wat ben ik blij dat het leven niet te voorspellen valt.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.