Alles voor die kleine draken, zelfs als dat betekend dat jij met een spuughekel aan tenten gaat kamperen of ineens vertrekt naar een all-inclusive resort. Wie weet, misschien blijkt het anders dan verwacht.
Laetitia (36) is gescheiden en moeder van Sergio (9) en Milan (8):
“Kamperen? Ik moest er niet aan denken. Maar de jongens zeurden me al jaren de oren van het hoofd. Al hun vriendjes gingen ’s zomers naar de camping, waarom ‘moesten’ wij altijd maar naar ‘zo’n saai hotel’? ‘Laat het ze een keer ervaren’, zei een vriendin, ‘ze komen er vanzelf wel van terug als ze in de stromende regen een geul rond de tent moeten graven.’
Omdat ik kamperen in mijn eentje als leek een wat al te groot avontuur vond, besloot ik een alleenstaandencamping te boeken in Italië. Ik reed er met lood in mijn schoenen naartoe, maar hé, alles voor mijn kinderen. Een ontvangstcomité van alleenstaande vaders keek toe hoe ik puffend op oncomfortabele laarzen onze rolkoffers over het grasveld naar onze bungalowtent zeulde.
Toen ik hulp van een van de vaders afwimpelde, beloofde hij een plekje bij het avondeten voor me apart te houden. Het Avondeten. Met z’n allen, dus. Inwendig kreunend stemde ik toe, waar was ik in hemelsnaam aan begonnen?
“We beleefden twee weken lachen, genieten en relaxen in een zomerse roes”
Maar ik zat nog niet of de flessen rosé werden in sneltreintempo aangerukt. De kinderen hadden binnen een uur een schare vrienden gemaakt en waren in geen velden of wegen meer te bekennen. We beleefden twee weken lachen, genieten en relaxen in een zomerse roes en ik besloot dat ik nooit meer anders wilde. En die ene behulpzame vader? Die nam ik na afloop mee naar huis.”
Lees ook – Parels van campings ontdekken: ‘We kamperen al bijna vijf jaar in Nederland’ >
Dyane (42) is gescheiden en moeder van Tycho (12) en Suus (14):
“Acht en tien waren mijn kinderen, toen ik twee jaar na de scheiding besloot dat ik lang genoeg had zitten kniesoren. We moesten eruit, de kinderen en ik. De zon voelen, onze band als nieuwbakken gezin van drie verstevigen.
Ik had er eigenlijk geen geld voor, maar nood breekt wet. En zo boekte ik een voordelig all-inclusive resort in Griekenland. Waterpark erbij, eten en drinken volledig verzorgd; het zou twee weken bijtanken worden.
“Resultaat: twee kinderen die de hele vakantie mokkend op hun iPads zaten”
Fout gedacht. Want dat waterpark was maar een paar uur leuk en voor de kidsclub voelden mijn kinderen zich te oud. Uitjes naar historische steden waren stom en spelletjes doen wilden ze al helemaal niet. Resultaat: twee kinderen die de hele vakantie mokkend op hun iPads zaten en een moeder die niet kon ontspannen. Na twee weken snakte ik naar een volwassen gesprek.
Sindsdien boek ik alleen nog gezinscampings. Daar zijn de kinderen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in geen velden of wegen te bekennen, en kom ik in alle rust aan mijn boeken toe – en soms een leuke barman.”
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
