Beeld: Shutterstock
Ach ja, die goeie ouwe tijd. Toen we elkaar wellustig besprongen en om niks konden lachen. En nu is het jaren later en zijn we elkaar ongemerkt uit het oog verloren. “We hebben nooit meer eens samen plezier.”
Karin (36): “Frank vindt dat ik zeur. Hij noemt me niet voor niets een zeikwijf. Echt gezellig is het thuis dus niet. Ik vind dat hij veel te veel werkt. Dat heeft hij altijd al gedaan, in het begin vond ik die ambitieuze kant van hem aantrekkelijk. Die doelgerichtheid, dat doorzettingsvermogen. Beter dan de klaplopers die ik ontmoette in de kroeg. Frank was ook eerlijk toen we onze kinderwens bespraken: een gezin leek hem fantastisch, maar hij zou er niet minder door gaan werken. De zorg zou grotendeels op mij terechtkomen.
Misschien heb ik stiekem gehoopt dat hij zou bijdraaien na de geboorte van onze dochter. Dat-ie zo verliefd op haar zou worden dat hij geen zestig uur meer zou werken. Dat gebeurde niet. Hij is hartstikke gek op onze Lotte, maar ze heeft hem niet veranderd. Ik voel me een soort single moeder. Hij heeft haar nog nooit opgehaald van het kinderdagverblijf, en hooguit vijf keer in bad gedaan.
Lees ook
‘Ik vind mijn man geen leuke vader’ >
Dat zou allemaal nog niet eens zo erg zijn als we het maar gezellig hadden als hij er wel is. Maar dat valt vies tegen. We kibbelen voortdurend. Als Frank weer eens op zakenreis is neem ik mezelf voor dat niet meer te doen, maar die gewoonte lijkt sterker dan ikzelf. Misschien is het wel mijn manier van zijn aandacht vragen. Gezien te worden. Want als we niet ruziën, speelt hij met zijn telefoon, kijkt sport of gaat wielrennen.
We hebben nooit meer eens samen plezier. Wij tegen de rest van de wereld, dat gevoel. Ik wil niet zo’n suf stel worden dat een uur lang geen woord wisselt als ze tegenover elkaar zitten in een restaurant, maar daar stevenen we wel op af. Frank heeft geen idee waar ik het over heb als ik weer eens klaag, zoals hij dat noemt. We hebben het toch goed, zegt hij. Ik word er moedeloos van. Ook omdat ik geen flauw idee heb hoe ik dit kan veranderen, zolang hij z’n kop in het zand blijft steken.”
Dit artikel is deel van een interviewserie en heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer Kek Mama? Volg ons op Instagram.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
