Beeld: Shutterstock
Hij zal maar elke avond op de bank liggen. Of nooit iets doen in het huishouden. Nee, deze mannen zijn werkelijk voorbeeldige vaders en echtgenoten. Alleen: die blóódy hobby.
Michiel (36), de man van Bo (34), golft.
Bo: “Het leek hem zakelijk wel handig. Ergens tussen de negende en de achttiende hole worden heel wat deals gesloten. Dus ging Michiel toen onze jongste dochter drie maanden was op golfles, haalde zijn golfvaardigheidsbewijs, en nu ben ik een golfweduwe. Als de regen niet met bakken uit de hemel komt, en de baan niet stijf bevroren is, ben ik alleen met onze dochters van nu twee en vier. Dat is doorgaans dus elke zondag. En vrijdagavond. Plus elk ander moment dat hij maar kan pakken om te ‘knikkeren’ met zijn relaties.
Niks mis met een man die sport, natuurlijk. Alleen: deze hobby is wat tijdrovend. Als je denkt dat je achttien holes wel in zo’n vier tot vijf uur speelt, heb je het mis. Want voordat hij zijn eerste balletje afslaat, moet ‘ie eerst nog inspelen. En na afloop borrelen, natuurlijk. Hij vertrekt voordat de kinderen en ik zijn aangekleed, en komt meestal pas thuis wanneer de meiden al op bed liggen.
Het legt hem geen windeieren, dat gebal: via de golfclub heeft hij de nodige investeerders bij zijn bedrijf weten te betrekken. Tja, die kun je natuurlijk niet teleurstellen. Dus hapt ‘ie gretig op elke uitnodiging voor een potje, terwijl ik mijn zoveelste vrije zondag weer besteed aan achter de kinderen aan rennen, ruzies sussen, tranen drogen en fruithapjes maken. Tot ik het eens in de zoveel tijd zat ben. Dan strijkt Michiel barmhartig met zijn hand over zijn hart en speelt geen achttien holes, maar negen.
Lees ook
‘Zijn motor komt op de eerste plek – ver voor mij en de kinderen’ >
Hoe een heel weekend met z’n viertjes voelt, ik zou het niet meer weten. Zelfs op vakantie moeten zijn golfclubs mee. Terwijl ik hele ochtenden doorbreng aan een Portugees zwembad waar ik panisch twee kleine kinderen van de verdrinking probeer te weerhouden, kachelt hij in zijn caddy over de Algarvese greens. Om na afloop een hoognodig dutje te doen om bij te tanken, want ik onderschat echt wat een kilometers je aflegt, op zo’n baan. ‘Probeer eens een uurtje strand met een peuter’, antwoord ik dan. Maar ik geloof niet dat ‘ie dat begrijpt.
Voor zijn verjaardag heeft hij een opvangnet gevraagd voor in de tuin, om te oefenen met chippen en pitchen. Dat bespaart hem uren op de driving range, maar ik houd mijn hart vast voor de ruiten van de buren. Aan de andere kant: misschien kan hij het onze dochters dan ook leren. Ga ik alle zondagen waarop zij werken aan hun handicaps en swings, voortaan lekker shoppen.”
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
