Als je iets krijgt met een schoolpleinvader, geniet iedereen mee. De juf, de kinderen, alle andere ouders. “Ik hoorde ze in gedachten al joelen op het schoolplein.”
Lees verder onder de advertentie
Tessa (34): “Wat een leuke sfeer hier, dacht ik toen de kinderen op hun nieuwe school begonnen. Het was er gemoedelijk en klein, iedereen kende elkaar. Dat ik de enige alleenstaande moeder was zong al heel snel rond, en binnen een mum van tijd werd ik gevraagd voor feesten en partijen. Natuurlijk werd ik ook meteen gewaarschuwd voor die ene foute vader, getrouwd maar met zijn ogen en handen bepaald niet in zijn broekzak.
Lees verder onder de advertentie
Alarmbellen
Ik sprak hem voor het eerst tijdens een knutselmiddag in de klas van onze jongste kinderen, waar we ons als hulpouders stierlijk verveelden, terwijl hij op een aandoenlijke manier enorm zijn best deed. ‘Ik dacht dat de leukste vrouwen altijd getrouwd waren’, zei hij. ‘Welke idioot heeft jou laten lopen?’ Alle alarmbellen gingen af, en toch voelde ik me gevleid. Hij was knap, leuk met de kinderen – en, nou ja, getrouwd. Op veilige afstand dus, dacht ik.
Lees verder onder de advertentie
Al snel werd hij het onderwerp van mijn spannende fantasieën, dat hoefde niemand te weten. Dat we elkaar iets te veelzeggend in de ogen keken bij het passeren in de schoolgangen, zag geen kip. Dacht ik. Hoopte ik.
En toen ging ik naar de zomerborrel in de tuin van de klassenmoeder. Zodra hij me binnen zag komen, kwam hij op me af met een glas wijn. We kletsten, lachten, ik voelde vlinders. Toen ik licht aangeschoten naar mijn fiets liep om naar huis te gaan – mijn kinderen waren al opgehaald door hun vader – kwam hij achter me aan, duwde me zachtjes tegen de schuur naast de school en zoende me. Wát een eikel: zijn vrouw komt bij me over de vloer, dacht ik nog. En wat als er een klasgenootje van de kinderen langs zou lopen? Ik hoorde ze al joelen op het schoolplein: ‘Ieuw! Ik zag jouw vader stiekem met haar moeder!’ Ondertussen ging ik wel bijna door mijn knieën van opwinding. Gelukkig won mijn schuldgevoel. Ik kapte de kus af en reed naar huis. Het kost me moeite, maar vanaf nu blijft het bij dromen.”
Iedere ouder kent het: die momenten waarop je kiest tussen je kind aankleden naar maatschappelijke normen of gewoon de vrede bewaren. Tot iemand anders je er subtiel op wijst dat je misschien een grens bent overgegaan.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Lizzy (36). Ze piekert over haar financiën en waar ze verstandig aan doet: herinneringen of geld sparen voor haar kinderen.
De Braziliaanse moeder Carol Canineu, moeder van drie, herinnert zich het moment nog goed: haar zesjarige dochter liet een bakje yoghurt over de bank vallen. Ze stond op het punt om uit te barsten, maar hield zichzelf tegen.