Een paar keer knipperen en je kind is oud genoeg voor slechts één slaapje overdag. Maar hoe weet je of die van jou daar echt klaar voor is? En hoe pak je dat nieuwe ritme vervolgens aan? Hier vind je de antwoorden.
Want ondanks dat het slaapritme per kind verschilt, is er wel een soort lijn in te herkennen.
Zodra kinderen klaar zijn voor één dutje, kun je het ochtendslaapje laten vallen. Gemiddeld gebeurt dit als ze tussen de vijftien en achttien maanden zijn. Iets eerder of later kan ook – ligt echt aan je kind. Wel is het goed om allert te zijn op de veranderingen in het slaappatroon. Is-ie laat op de middag oververmoeid? Dan is een extra slaapje toch nog fijn.
Lees ook
Opvoedkundige: zo laat je je kind in z’n eigen bed slapen >
Nog meer signalen kunnen zijn:
Je merkt dat je kind toe is aan één slaapje per dag: en dan? Je kunt het eerste dutje elke dag wat verder naar achteren schuiven. Voorbeeld: als je kind normaal altijd rond 10 uur naar bed ging, probeer het dan eens uit te stellen naar 10.30 uur. Gaat dat goed? Dan stel je het nog eens een halfuur uit. Uiteindelijk merk je vanzelf wat voor jouw peuter het beste werkt.
Bron: dekinderslaapcoach.nl
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
