Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: strijdplan.
Ik: “Zullen we bij een glas wijn een strijdplan maken voor morgen?” Mark: “Strijdplan?!” Ik: “Nou, hoe we twee kinderen zes uur lang enigszins tevreden houden in de trein richting Bourgogne.”
Mark, nonchalant: “Oh, ik heb voor mezelf een eersteklasticket gekocht.” We grinniken. Drinken dat glas (en nog een, om moed te verzamelen) en nemen ons voor vooral onverstoorbaar goede moed te houden tijdens de vakantievertrekdag. Welke mate van kindergedrens en stoom-uit-de-oren ook volgt.
En ja, bekennen we elkaar na aankomst: allebei hebben we minimaal twee keer gedacht dit-doen-we-nooit-maar-danook- nóóit-meer. Vanwege stress om runaway-Toon die er vandoor weet te gaan tijdens de Parijse overstap. Met bijbehorend gevit op elkaar wie nou eigenlijk %$#*! beter op had moeten letten. Maar toch: ik zou het zo weer doen. Want eindeloos de trein doorhobbelen met een anderhalfjarige die iedereen stralend gedag zegt, is nog altijd duizend keer beter dan een heel lange dag file vreten met figuren die al gaan muiten na een ritje van krap een uur.
En van de herinnering aan Ko en Toon die onder het treintafeltje met steeds omvallende bakjes ananas en een roedel giraffen en dino’s zitten te geiten, word ik nog steeds vrolijk. Niet in het minst omdat intussen een Frans gezin naast ons een meegebracht tafelkleed (!) over hun tafeltje drapeerde en met servetten om de nek keurig in het gelid de lunch verorberde.
Ik vond mezelf nooit een emotionele rollercoaster met hoge pieken en diepe dalen. Maar sinds ik kinderen heb, weet ik dat ik binnen een uur zowel totaal gefrustreerd en diep mismoedig kan zijn (twee jongetjes die om zeven uur ’s ochtends al diverse fitties om auto’s/dinoplaatjes/stiften hebben uitgevochten) om vervolgens uit elkaar te spatten van geluk (diezelfde jongetjes hangen uitbundig om elkaars nek in het zwembad). Mijn strijdplan danwel vakantiemantra deze zomer: vooral-blijven-lachen. En af en toe een extra glas wijn. Dat ook.
SARA
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (6) en Toon (1).
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
