Elsbeth, Eva, Roos en Miloe noemen zichzelf de ontploetermoeders en schreven het boek ‘Van achter het behang tot over je oren’. We legden ze een paar trefwoorden voor waarop ze zich enthousiast stortten.
Roos ”Ik wil heel graag niet ontploffen in het bijzijn van mijn kinderen. Niet dat dat altijd lukt. Ze zullen mij later vast van alles gaan verwijten.”
Eva ”Ik las laatst: ‘niemand komt onbeschadigd uit zijn jeugd.”’
Elsbeth ”En nooit ontploffen is ook niet goed. Ik ben juist trots als ik een keer ontplof, ik kan dat namelijk niet zo goed. Van al die ingehouden woede kan je kind ook op de divan belanden.”
Roos ”Ik mijd conflicten en mijn man ook, dus wij maken heel weinig ruzie. Laatst zei iemand: ”Dat is niet goed voor je kinderen, hoor.”
Miloe ”Ik ontplof best vaak. Ik heb ook weleens gehuild in het bijzijn van mijn kind.”
Roos ”Dat vind ik moeilijk. Ik huil überhaupt niet zoveel, en al helemaal niet waar mijn kinderen bij zijn. Dit jaar overleed mijn liefste tante, daar was ik zo verdrietig om. Toen heb ik op de wc zitten huilen. Ik dacht: ik geloof niet dat ik dit goed doe. Het is niet erg als zij moeten huilen, maar mijn tranen mogen ze niet zien. Dat klopt natuurlijk niet. Maar ik wist even niet hoe het anders moest.”
Miloe ”Bij mijn zoon was ik weleens zo wanhopig dat ik moest huilen als we ruzie hadden. Bij mijn dochter slaat mijn wanhoop eerder om in woede. Daar voel ik me later schuldig over, maar gelukkig kan ze haar emoties goed uiten. Laatst zei ze dat ze bang was geworden van mij. Dat vond ik verschrikkelijk, ik heb er wakker van gelegen. Maar ik vind het wel geruststellend dat ze het op haar vierde al zo goed kan verwoorden.”
Eva ”Ik denk vaak: alles gaat ook weer over. Ondanks of dankzij ons groeien ze echt wel op.”
Lees het hele verhaal in Kek Mama 13-2015.
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
Waarom jouw ‘moeilijke’ kind weleens hoogbegaafd kan zijn? Tekenen van hoogbegaafdheid zijn namelijk niet zo herkenbaar als je in eerste instantie zou denken.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
Opvang of een gastouder voor je kind, het kan nogal een struggle zijn en daarmee dus ook ontzettend stressvol. Zo ook voor Jill. Want wat als je gewoon moet werken, maar je kunt je kinderen nergens onderbrengen?
Ah, kinderen. Wanneer ze een gigantische flapuit de wereld in gooien en jij met het schaamrood op je kaken de schade probeert te verminderen.
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
