Blogger Rochaun Meadows-Fernandez weigert uren in de keuken te gaan staan om een maaltijd voor haar zoon (2,5) klaar te maken. Sterker nog: hij krijgt vrijwel elke dag hetzelfde te eten.
En daar voelt Rochaun zich totaal niet schuldig over.
‘De grootste reden dat ik mijn tijd niet verspil aan het maken van bijzondere maaltijden, is omdat mijn kind 2,5 is’, schrijft ze op Scary Mommy. ‘Hij zit in een fase die je alleen in horrorfilms ziet, is een kieskeurige eter en wil het liefst alleen maar snoep. Ik ben daarom allang blij als-ie de hélft van z’n bord leegeet.’
Lees ook
‘Eet eerst zelf je bord leeg voordat je je kind te eten geeft’ >
Drie uur in de keuken hangen om ingewikkelde voedselkunstwerken klaar te maken? Dat is aan Rochaun niet besteed – haar kind gooit alles toch op de grond, met als gevolg dat de hond het opschrokt. ‘En daarbij ben ik geen keukenprinses. Vroeger probeerde ik nog weleens van alles met elkaar te mengen, maar het resultaat was één grote ellende. Ik doe dat niet nog een keer.’
Hier en daar wat groente, een beetje fruit: de blogger denkt dat haar zoon meer dan genoeg gezond eten binnenkrijgt. ‘En de dokter zegt ook dat-ie heus niet verhongert. Natuurlijk zou ik willen dat mijn kind een makkelijke eter was, maar als moeder heb ik genoeg andere dingen om me zorgen over te maken. Een breed scala aan maaltijden serveren staat momenteel niet op mijn prioriteitenlijst.’
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
