
Elise: ‘We zwaaiden blij naar papa in de zee, niet wetende wat zich echt afspeelde’
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Blogger Melissa Mark piekert er niet over een hoge stem op te zetten als ze tegen haar peuter praat. Laat staan dat ze ‘kinderachtige woordjes’ gebruikt. ‘Ik praat op een volwassen manier tegen hem’, schrijft ze.
Op Scary Mommy legt ze uit waarom.
‘Kindertaal? Ik heb er een hekel aan’, schrijft Melissa. ‘Zelfs toen onze kinderen baby waren, communiceerden mijn man en ik op een gewone manier.’ De blogger is van mening dat wanneer je eenvoudige woorden gebruikt, ze echt wel in staat zijn om je te begrijpen. ‘Dan kunnen ze wel ‘klein en schattig’ zijn, ze weten heus wel wat je bedoelt als je uitlegt dat je – om maar een zijstraat te noemen – even wat ruimte nodig hebt omdat je gefrustreerd bent.’
Melissa heeft die afkeer trouwens niet van een vreemde: haar moeder was misschien nog wel erger. ‘Ik mocht haar geen ‘mammie’ noemen. Dat vond ze te zeurderig en kinderlijk klinken. Voor mij was ze altijd ‘mama’.’
Lees ook
‘Aan alle ouders: stop met het praten voor je kinderen’ >
‘En weet je wat ik helemáál erg vindt?’, zegt ze aan het eind van haar blog, ‘Als je op een kinderachtige manier tegen je partner praat. Hou woorden als ‘poepie’ of ‘scheetje’ gewoon lekker voor in de slaapkamer. De enige tegen wie ik een babystemmetje opzet, is onze hond. Hij heeft dat nodig, want alleen dan kwispelt zijn staart. Daarbij: hij is al 9, dus hij verdient het.’