Wees eens eerlijk: hoe vaak praat jij voor je kind als hem iets gevraagd wordt, of als hij iets graag wil? Juist. Daar moeten we dus allemaal mee ophouden, schrijft columniste Elizabeth.
Lees verder onder de advertentie
‘En wat wil de kleine meid drinken?’ ‘Een fristi graag,’ antwoord jij voor je er erg in hebt. En dat is precies wat columniste Elizabeth Broadbent bedoelt in haar Scary Mommy-blog. De moeder van 3 laat haar kinderen altijd zelf bestellen om ze zo te trainen in hun zelfstandigheid: ‘Waarom klagen mensen zoveel over millenials? Omdat ze hun eigen zaken niet kunnen regelen. Hun moeders bellen naar docenten om te vragen waarom ze een laag cijfer hebben gegeven of ze gaan mee naar een sollicitatiegesprek. Dit moet veranderen. Dat begint bij onze kinderen en dat begint nu,’ schrijft ze.
Lees verder onder de advertentie
Aandacht geven
En dus laat Elizabeth haar kinderen zelf iets bestellen in een restaurant. Net zoals ze de kinderen zelf speelafspraken laat maken. ‘We laten ze zelf met de verkoper in de schoenenwinkel praten, de neiging onderdrukkend om zelf het gesprek over te nemen en te kijken hoeveel teenruimte er nog over is.
Lees verder onder de advertentie
Als onbekenden hen complimenteren met hun hoed, kleding of iets anders, wordt van hen verwacht dat ze zelf reageren in plaats van een reactie van mij te verwachten. Ze moeten spreken wanneer er tegen ze gesproken wordt. Dat heeft niet alleen met zelfvertrouwen te maken. Het gaat erom dat ze anderen zien als mensen die hun aandacht waard zijn,’ aldus de columniste.
Regel het zelf
Wat ze op deze manier wil bereiken voor haar kinderen, is voorkomen dat ‘mammie’ het wel even komt oplossen. ‘Niet omdat mama er niets om geeft, maar omdat mama weet dat er een grote boze buitenwereld is, en ze gaat later niet jouw hypotheek betalen. Ze kan je handje niet vasthouden als jouw Starbucks-bestelling wordt verkloot. Regel het zelf.’
Lees verder onder de advertentie
Tot slot nog een paar wijze woorden: ‘Als de tijd komt dat ze met de volwassenen in hun leven moeten omgaan, dan hoop ik dat ze het zelfvertrouwen hebben om dat zélf te doen, zonder mijn bemoeienis. Zoals volwassenen, wat ze zelf al zo snel aan het worden zijn.’
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Dat je zoon op seksuele ontdekkingstocht gaat als hij vijftien is en een vriendinnetje krijgt, is natuurlijk geen verrassing. Het nieuws waarmee hij op een dag thuis kwam, was dan weer wél een verrassing voor Nanda.
En nee, het ligt niet aan gezeur, geld of seks. Scheiden is geen zonde, geen mislukking, soms is het zelfs levensreddend, maar niemand start een huwelijk met het idee uit elkaar te gaan. Waarom gebeurt het dan toch met bijna de helft van de huwelijken?