Maak je de broodtrommel van je kind (3) open, vind je ineens een briefje van de juf met daarop een rode, verdrietige smiley. Het overkwam een vriendin van Melinda Tankard na een lange schooldag.
De juf vond het niet kunnen dat ze haar peuter chocola meegaf en sprak haar er middels dit briefje op aan.
Belachelijk, volgens Melinda. Ze maakte een foto van het briefje, plaatste deze op Facebook en schreef erbij: “Mijn vriendin (moeder van acht gezonde kinderen) kreeg dit briefje vandaag. Ik zei haar dat ze morgen maar twee chocoladerepen moet meegeven.”
De moeder kan op veel begrip rekenen, want het bericht is al honderden keren gedeeld en er wordt massaal door andere ouders gereageerd: “Is dit een grap?”, schrijft de een. “Scholen moeten zich niet druk maken om chocola. Laten ze zich zorgen maken om problemen als pesten”, schrijft een ander. En de belangrijkste: “Laat ouders dit lekker zelf bepalen”.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kirsten Schilder is getrouwd met zanger Nick Schilder en moeder van Nikki, Julian en Jackie. Daarnaast is ze oprichter van Making Memories.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
