Kek Mama-columnist Ionica Smeets checkt elke maand opvoedfabels en -feiten. Zodat jij dat niet meer hoeft te doen. Deze maand: praten over racisme.
Lees verder onder de advertentie
Deze zomer werd rapper Typhoon aangehouden. De politie vond het maar verdacht, zo’n zwarte jongeman in een dure auto. Een paar agenten gaven daarna toe dat ze mensen beoordelen op hun huidskleur. Terwijl ik dit zit te schrijven wordt de zwarte actrice Leslie Jones op internet massaal uitgescholden voor aap. Er is nog veel racisme. Hoe praat je daarover met je kinderen? En zijn kinderen blind als het om huidskleur gaat? Om met dat laatste te beginnen: jonge kinderen zien heel goed het verschil tussen zwart en wit. Bij een studie kregen kleuters een stapeltje foto’s van mensen en de opdracht ze in twee stapels te verdelen.
Lees verder onder de advertentie
Liever de witte pop
Ze mochten zelf weten hoe. 68% van de kinderen sorteerde de foto’s op kleur. Zwarte mensen op de ene stapel, witte op de andere. Kinderen zijn dus niet kleurenblind op dit gebied, ze hebben zelfs al een gevoel bij de verschillende huidskleuren. Klassiek is het poppenexperiment waarbij zwarte schoolkinderen een zwarte en een witte pop kregen. Met welke pop wilden ze het liefste spelen? De meerderheid koos de witte pop. Welke pop was stout? Dat was de zwarte. Welke pop was de mooiste? Dat was de witte.
Lees verder onder de advertentie
Mixen gaat helaas niet altijd vanzelf
Zorgt contact met kinderen van andere afkomst voor meer wederzijds begrip? Ik dacht altijd dat gemengde scholen hielpen bij de integratie. En ik was niet de enige. Asha ten Broeke schrijft in het voorwoord van het boek Ouders opgelet! dat ze verwachtte dat haar kinderen die speelden ‘met kindjes van allerlei etnisch pluimage’ vanzelf zouden leren dat huidskleur niet belangrijk is. Helaas laat hetzelfde boek met een hele reeks voorbeelden zien dat dit niet zo werkt. Op gemengde scholen trekken kinderen juist nog vaker op met vriendjes van dezelfde afkomst. Herkenbaar: want Tex zit dan wel in de klas met Rojhat en Achraf, hij speelt meestal met Pepijn en Kevin.
Lees verder onder de advertentie
Witte ouders praten zelden over racisme, zwarte ouders wel
Misschien moet ik er hier thuis toch eens over praten. Onderzoeken laten zien dat witte ouders bijna nooit met hun kinderen over rassen en racisme praten, terwijl de meeste zwarte ouders dat wel doen. Witte ouders zeggen vooral algemene dingen als: ‘Iedereen is gelijk.’ Dat blijkt te abstract voor kinderen. Onderzoekers vroegen witte kinderen die met dit idee waren opgevoed: “Vinden je ouders zwarte mensen aardig?” Daarop zei 14% van de kinderen onmiddellijk “Nee” en 38% wist het niet. Terwijl die ouders absoluut geen racisten wilden zijn. Als je het nooit over huidskleur hebt, trekken kinderen misschien rare conclusies. Ik ga dus maar eens oefenen om hier met Tex over te praten. We beginnen vanavond bij een clip van Typhoon.
Lees verder onder de advertentie
Ionica Smeets (36) is wiskundige en hoogleraar wetenschapscommunicatie. Ze woont samen met Han en is moeder van Tex (5) en Rifka (1,5).
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.