Onze tienjarige zoon is verliefd op een meisje uit zijn klas. Ze hebben een tijdje verkering gehad en nu heeft ze het uitgemaakt. Hij ligt huilend in zijn bed en eet nauwelijks meer. Ik kan zijn kleine ex wel wurgen. Hoe serieus moet ik zo’n kalverliefde eigenlijk nemen?
ELS EN DO: “And they called it: puppy love, kweelde de piepjonge Donny Osmond verontwaardigd begin jaren zeventig. Hij vond het maar niks dat verliefdheid bij kinderen niet serieus wordt genomen. Terecht. Kinderen kunnen net als volwassenen hevig verliefd zijn en liefdesverdriet hebben. Gelukkig duurt het bij hen minder lang omdat hun verse hersentjes al snel weer allerlei andere spannende indrukken krijgen te verwerken.
De zoon van tante Els had al liefdesverdriet toen hij vijf was. Om een vijfjarige blondine, Lyanne. Zij ging er vandoor met zijn beste vriend. Van de ene dag op de andere negeerde ze hem straal. Terwijl ze maandenlang bij elkaar hadden gespeeld en hij haar nog wel een gouden ketting had geschonken uit de collectie nepjuwelen van zijn moeder. Els vervloekte het kind en noemt haar tot op de dag van vandaag een del.
Inmiddels is haar zoon een gespierde hunk met een bronzen stem die zwemt in de blondines. Laatst kwam hij Lyanne tegen in de kroeg. Grinnikend namen ze hun relatieproblemen met elkaar door. Lyanne bleek oren te hebben naar een doorstart. Thijs niet. Maar dat zei hij haar wel heel lief, want inmiddels heeft hij haar vergeven dat ze hem zo schandalig ontrouw is geweest.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 03-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
