Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (9) en Róman (7). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
“Neeeeeee!”
Verschrikt kijkt François mij aan terwijl Róman het huis bij elkaar krijst. “Wat heb ik gedaan?” vraagt hij.
“Je hebt dat ding weggegooid”, antwoord ik.
“Die afgeragde kartonnen doos?”
“Dat was Rómans pinautomaat. Zelfgemaakt.”
François, een soort juffrouw Helderder maar dan met piemel, kan niet tegen troep en haalt soms rigoureus de bezem door ons huis om alles wat er rommelig uitziet linea recta weg te mieteren. En zojuist heeft hij de vondst van de eeuw weggekeild.
Róman is namelijk uitvinder. Urenlang schuifelt hij door de kamers gewapend met schaar, plakband, veertje en andere parafernalia waar hij van alles van fabriekt. Want Róman kan alles maken. “Kijk mam, een kassa!” Of een etalagepop. Een staafmixer. Een teletijdmachine. Een mammoet-ei (“Mammoeten legden geen eieren, liefje.” “De mijne wel.”).
François bekijkt het hoofdschuddend, maar ik waak ervoor dat Rómans zelfgemaakte wereldwonderen intact blijven. Voor hem heeft namelijk veel waarde, zelfs het zeer banale.
“Mam! Ik heb een scheet gelaten, ruik je hem?”
“Nee, je staat onderaan de trap, dus dat kan niet.”
“Wacht! Niet bewegen! Ik kom wel boven. De scheet zit nog in mijn broek. Kun je ’m ruiken?”
Lees ook
VIDEO: Zo maakt je kind de leukste knutselwerken >
Vorige week ging hij met touw in de weer. Hij murmelde iets over lasers. Ik knikte hem goeiig toe. Die avond bracht François Róman naar zijn eigen bed nadat hij in het mijne in slaap gevallen was. Met een zesjarig kind over zijn schouder probeerde hij zijn kamer te openen. Toen dat eindelijk gelukt was, staarde hij sprakeloos de duisternis in. Róman had door hele ruimte, van links naar rechts van boven tot onder, kriskras touwen gespannen. Op de deur hing een briefje: Spionnenkamer.
François vertelde het me allemaal toen hij weer boven kwam.
“Wat heb je met de lasers gedaan?” vroeg ik. “Nou gewoon, doorgeknipt.” Doorgeknipt? Doorgeknipt? Dit zou een Derde Wereldoorlog betekenen. Dit kon je een uitvinder niet aandoen, riep ik paniekerig. “Denk aan de pinautomaat! Dit is nog veel erger!”
Dus sjokte François naar beneden om midden in de nacht tientallen touwen te spannen in een fikse jongenskamer, struikelend over een kartonnen staafmixer en een mammoet-ei.
De volgende morgen stond Róman stralend op. Zich niet bewust van de afgewende crisis begon hij met een nieuwe vinding: een stofzuiger. Voor papa. Want Róman kan alles maken.
Deze column staat in Kek Mama 12-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Vanaf volgend jaar last Soundos El Ahmadi een pauze in.
Onze dochters grootbrengen die lekker in haar vel zit en stevig in haar schoenen staat: dat is wat we allemaal willen, toch? Alleen… de meeste van ons hebben zelf niet zo’n moeder gehad die met zelfvertrouwen in de spiegel keek en zei: “Yes, dit ben ik – vanbinnen én -buiten prachtig.”
